رشد فردی زن؛ ضرورتی حیاتی یا رؤیایی دستنیافتنی؟
در دنیای امروز، زنان نقشهای متعددی همچون همسری، مادری و حضور اجتماعی را همزمان ایفا میکنند. در این میان، رشد فردی دیگر یک انتخاب تجملی نیست، بلکه ضرورتی حیاتی برای سلامت روان، کمال انسانی و ایفای مسئولانه نقشهاست. دکتر قاسمزاده در یادداشتی تحلیلی، ابعاد مختلف رشد فردی زنان از منظر روانشناسی اسلامی را بررسی کرده و این مسیر را نه تنها ممکن بلکه یک عبادت ارزشمند میداند.
1404/03/12 - 10:24
تاریخ و ساعت خبر:
267345
کد خبر:
به گزارش خبرگزاری زنان ایران - استان فارس : رشد فردی چیست؟
رشد فردی، در سادهترین تعریف، حرکت به سمت کمالِ شایسته انسانی است. یعنی شکوفا کردن استعدادهای درونی، افزایش خودآگاهی، مسئولیتپذیری نسبت به خود و دیگران، تقویت اراده، مدیریت هیجانات، و حرکت در مسیری که انسان را به "نزدیکتر شدن به خداوند" (هدف غایی خلقت) و خدمت بهتر به خلق میرساند. این فرآیند شامل ابعاد مختلفی است:
* روانی: تقویت عزت نفس، مدیریت اضطراب و استرس، افزایش تابآوری.
* عقلانی: کسب دانش و مهارت، تفکر نقاد، رشد بصیرت.
* معنوی: تقویت ارتباط با خدا، درک جایگاه خود در هستی، عمل به وظایف شرعی و اخلاقی.
* اجتماعی: بهبود روابط، ایفای نقشهای اجتماعی (همسر، مادر، دختر، شهروند) با آگاهی و کفایت.
چرا رشد فردی برای زن یک "نیاز ضروری" است؟
۱. فطرت الهی و استعدادهای خدادادی:
قرآن کریم تأکید دارد که انسان (زن و مرد) در بهترین تقویم (شکل) آفریده شده است (سوره تین، آیه ۴). زن نیز مانند مرد، دارای فطرت الهی، عقل، اراده آزاد و استعدادهای بیشماری است. روانشناسی اسلامی بر این باور است که نادیده گرفتن یا سرکوب این استعدادها، نوعی ظلم به خود و خلاف حکمت الهی است. رشد فردی، مسیر پاسخگویی به ندای فطرت و شکوفایی این گوهرهای درونی است. امام علی (ع) میفرمایند: "قیمت هر کس به اندازه همت اوست" (نهج البلاغه، حکمت ۴۷). این همت و کوشش برای رشد، برای زن نیز بهطور کامل معتبر و ضروری است.
۲. ایفای مسئولیتهای خطیر:
زن در جایگاههای محوری همسری، مادری، دختری و فعالیت اجتماعی، وظایف سنگین و تأثیرگذاری بر عهده دارد. چگونه میتواند همسری صبور، مادری آگاه و مربی، دختری نیکوکار و عضو مفید جامعه باشد، بدون آنکه خود فردی رشد یافته، با خودآگاهی بالا و مدیریت قوی هیجانات باشد؟
* یک مادر رشد یافته، با آرامش و خرد درونی، محیطی امن و پرورشدهنده برای فرزندانش فراهم میکند.
* یک همسر رشد یافته، میتواند رابطهای بالنده، مبتنی بر درک متقابل و صبر ایجاد کند.
* یک زن رشد یافته در اجتماع، میتواند با حفظ کرامت و ارزشهای خود، نقش مؤثری ایفا کند.
روانشناسی اسلامی نشان میدهد که کمال در انجام این مسئولیتها، مستلزم کمال فردی خودِ زن است. حضرت زهرا (س) تجلی کامل این رشد فردی در خدمت به خانواده و جامعه بودند.
۳. سلامت روان و پیشگیری از آسیبها:
احساس رکود، ناتوانی، وابستگی مفرط، کمبودن عزت نفس و عدم تحقق استعدادها، ریشه بسیاری از مشکلات روانی مانند افسردگی، اضطراب، احساس پوچی و نارضایتی از زندگی است. رشد فردی، با تقویت عزت نفس سالم (نه تکبر)، احساس کارآمدی، معناداری زندگی و امیدواری، سدی محکم در برابر این آسیبهای روانی ایجاد میکند. قرآن کریم میفرماید: "إِنَّ اللَّهَ لَا یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّيٰ یُغَیِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ" (سوره رعد، آیه ۱۱) - خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمیدهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند. این آیه بر مسئولیت فردی هر انسان (زن یا مرد) در قبال تغییر و رشد خود تأکید میکند.
۴. عبادتی ارزشمند:
در نگاه اسلامی، هر تلاش صادقانه برای رشد و اصلاح نفس، عین عبادت است. کسب علم مفید (حتی غیر دینی اگر به فساد نینجامد)، تقویت مهارتهای زندگی، مدیریت خشم و غم، تلاش برای سلامت روان، همه و همه میتوانند قربتاً الی الله باشند. پیامبر اکرم (ص) میفرمایند: "طلب العلم فریضه علی کل مسلم و مسلمه" (بحارالانوار، ج ۱، ص ۱۷۷) - کسب دانش بر هر مرد و زن مسلمان واجب است. این دانش فقط علوم دینی نیست، بلکه هر دانش و مهارتی که به رشد انسان و خدمت به خلق کمک کند را شامل میشود.
آیا این یک رؤیا است؟ چالشها و راهکارها
قطعاً مسیر رشد فردی برای زنان، به ویژه در برخی بافتهای فرهنگی و اجتماعی، با چالشهایی مانند محدودیتهای ناروا، کلیشههای جنسیتی، بار سنگین مسئولیتهای خانوادگی و گاهی کمبودن فرصتها روبروست. اما این چالشها، ضرورت رشد را نقض نمیکنند، بلکه بر اهمیت برنامهریزی هوشمندانه و حمایتگری خانواده و جامعه تأکید دارند:
* خودباوری و توکل: اولین قدم، باور زن به حقانیت و امکانپذیری رشد خودش است. توکل بر خدا و طلب یاری از او، نیروی حرکت میدهد.
* تعریف رشد متناسب: رشد فردی لزوماً به معنای شغل اجرایی بالا یا تحصیلات دکترا نیست! رشد میتواند خواندن یک کتاب در ماه، یادگیری یک مهارت کوچک، بهبود ارتباط با همسر، مدیریت بهتر خشم در خانه، یا عمیقتر کردن نماز باشد. هدف، حرکت رو به جلوست، نه رسیدن به نقطهای خاص.
* مدیریت زمان و اولویتبندی: با برنامهریزی واقعبینانه و استفاده از فرصتهای کوچک (مثلاً وقتی بچه خواب است) میتوان قدمهای مؤثری برداشت.
* حمایتگری خانواده: نقش همسر، پدر و مادر و سایر اعضای خانواده در ایجاد فضای امن و حمایتگر برای رشد زن، کلیدی و مطابق با توصیههای اکید اسلام به رعایت حقوق و کرامت زن است.
* استفاده از منابع اسلامی: مطالعه سخنان اهل بیت (ع) درباره جایگاه زن، کتابهای روانشناسی اسلامی معتبر، و شرکت در جلسات مفید میتواند هم انگیزهبخش باشد و هم راهنما.
رشد فردی زن، نه یک رؤیا، که یک ضرورت انکارناپذیر است. ضرورتی برگرفته از کرامت ذاتی انسان، مسئولیتهای خطیر او در قبال خود، خانواده و جامعه، و نیاز فطری او به حرکت به سوی کمال. روانشناسی اسلامی با تأکید بر جنبههای روحانی، عقلانی و هیجانی انسان، این مسیر را نه تنها ممکن، بلکه یک عبادت ارزشمند و کلید سلامت روان و سعادت دنیوی و اخروی میداند.
این مسیر ممکن است پرچالش باشد، اما با توکل بر خدا، خودباوری، برنامهریزی خردمندانه و حمایت محیط، کاملاً قابل پیمودن است. هر قدم کوچکی که یک زن در جهت شناخت بهتر خود، مدیریت هیجاناتش، افزایش دانش و مهارتهایش، و تقویت رابطهاش با خدا برمیدارد، نه تنها زندگی خودش، که کانون خانواده و در نهایت، جامعه را متحول میسازد.
پس بیایید رشد فردی را به عنوان حق مسلم و تکلیف الهی خود بپذیریم و با امید و تلاش، این مسیر نورانی را بپیماییم. ان شالله.
انتهای پیام/*

بازگشت به ابتدای صفحه