خبرگزاری زنان ایران/یادداشت
چین ، صلح خاموش و بازنویسی نظم جهانی
تبریز-جهان در حال تجربه تحولی آرام اما عمیق است. درحالی که غرب مشغول جنگهای رسانهای و تنشهای ژئوپلیتیک است، چین با حرکتی حسابشده و بدون سروصدا، در حال تغییر قواعد بازی بینالمللی است.
1404/03/19 - 08:37
تاریخ و ساعت خبر:
267454
کد خبر:
به گزارش خبرگزاری زنان ایران - از آذربایجان شرقی،زارع در طی یادداشتی نوشت:این قدرت شرقی نه با شعارهای پرهیاهو، بلکه با گامهای استوار و برنامهریزیهای بلندمدت، نقشهای جدید برای نظم جهانی طراحی میکند.
موفقیت چین در میانجیگری بین ایران و عربستان تنها نوک کوه یخ بود. پکن بهخوبی نشان داد که میتواند بدون حضور و نظارت غرب، بحرانهای منطقهای را مدیریت کند. این اتفاق سادهای نبود. برای دههها، غرب خود را تنها بازیگر قادر به حل مناقشات بینالمللی میدانست، اما حالا چین ثابت کرده که مدل جایگزینی دارد؛ مدلی که بر احترام به حاکمیت ملی و توسعه اقتصادی تأکید میورزد، نه دخالت در امور داخلی کشورها تحت عنوان دموکراسیسازی.
سازمان همکاری شانگهای نمونه دیگری از این تغییر آرام است. این نهاد که روزی تنها یک پلتفرم گفتوگوی منطقهای بود، امروز به تدریج به یکی از مراکز مهم حل مناقشات در آسیا تبدیل شده است. چین و روسیه، دو قدرت اصلی این سازمان، بهطور فزایندهای از آن به عنوان ابزاری برای ارائه راهکارهای شرقی به مشکلات جهانی استفاده میکنند. در این میان، ابتکار کمربند و جاده نیز به ابزاری کلیدی برای نفوذ صلحآمیز تبدیل شده است. چین با سرمایهگذاری در زیرساختهای کشورهای مختلف، نهتنها روابط اقتصادی خود را گسترش میدهد، بلکه نفوذ سیاسیاش را نیز افزایش میدهد. ایجاد سازمان میانجیگری بین المللی توسط چین هم نسخه دیگری از این ماجراست که با شروع رفع اختلاف بین اعضاء تا عمومیت یافتن جهانی آن ، بصورت آرام وخزنده ،با صبر راهبردی میتواند پیش رود.
اما چرا این تغییرات اهمیت دارد؟ پاسخ ساده است: چون این تحولات پایههای نظم غربمحور را سست میکند. هر توافق بینالمللی که تحت هدایت چین انجام میشود، معمولاً با استفاده از یوآن همراه است، نه دلار. هر بحرانی که بدون حضور آمریکا و متحدانش حل شود، از مشروعیت نهادهای غربی میکاهد. هر کشوری که به مدل توسعه چینی روی میآورد، یک قدم از دموکراسیهای لیبرال فاصله میگیرد. اینها نشانههای واضحی از افول تدریجی هژمونی غرب و ظهور نظمی جدید هستند.
آینده چه خواهد شد؟ اگر روند فعلی ادامه یابد، جهان به سمت نظمی چندقطبی پیش خواهد رفت که در آن چین نقش یکی از بازیگران اصلی را ایفا میکند. اما اگر غرب به خواب خود ادامه دهد، ممکن است روزی بیدار شود و ببیند که چین به رهبر بلامنازع نظم جدید تبدیل شده است. این تغییر یکشبه رخ نخواهد داد، اما همین حرکتهای آرام و پیوسته است که درنهایت تاریخ را میسازد.
امروز، چین با صبر و حوصلهای مثالزدنی در حال بافتن تار عنکبوتی است که روزی همه جهان را دربرخواهد گرفت. سؤال اینجاست: آیا غرب قبل از اینکه در این تار گرفتار شود، متوجه خطر خواهد شد؟ یا مانند بسیاری از امپراتوریهای تاریخ، زمانی به خود میآید که دیگر بسیار دیر شده است؟ پاسخ این سؤال، آینده جهان را شکل خواهد داد.
انتهای پیام/*

بازگشت به ابتدای صفحه