استاد حوزه و فعال حوزه زن و خانواده :
عدم شناخت گنجینه های درونی انسان ها،موجب انجام گناهان فردی و اجتماعی می شود
میرحسینی گفت: در نگاه دینی ما، جان، مال و آبروی انسان ها مورد احترام است و هیچ کسی حق ندارد آنها را مورد هتک حرمت قرار دهد ،حتی اگر چه فرد مقابل مسلمان نباشد.
1404/02/16 - 09:05
تاریخ و ساعت خبر:
216722
کد خبر:
به گزارش خبرگزاری زنان ایران - _سیستان و بلوچستان، زهرا میر حسینی استاد حوزه و فعال حوزه زن و خانواده در گفتگو با خبرنگار زنان ایران، در رابطه با تاثیر اخلاق خوش و رفتار نیکوکارانه، در کسب کرامت فردی و اجتماعی گفت: همانگونه که خداوند متعال در آیه ۱۷ سوره ی مبارکه ی اسراء می فرمایند: (فرزندان آدم را مورد کرامت قرار دادیم)، کرامت دارای معانی وسیعی می باشد و به راحتی قابل ترجمه نیست و نوعی افضلیت و شرافت انسانی در آن نهفته است.
وی در ادامه افزود: قطعاً انسان بواسطه ی نیروی تعقل و اختیار، خلیفه و جانشین خداوند بر روی زمین است. و بالقوه جایگاهش از ملائکه نیز می تواند برتر باشد و توانایی دستیابی به جایگاهی را دارد که هیچ یک از مخلوقات عالم نمی توانند به آن دست یابند.
میرحسینی با اشاره به آیات قرآنی در رابطه با شرافت انسانها اظهار داشت: با توجه به آیات کریمه ی قرآن، کرامت ۲ نوع می باشد:
_نوع اول آن ذاتی است: یعنی فطرتا و به خودی خود در وجود انسان نهاده شده است.
_ نوع دوم عرضی و اکتسابی است و شامل قابلیت ها و صفاتی است که انسان برای کسب آنها باید تلاش نماید.
انسان ها بواسطه ی نوع دوم ،نزد خداوند متعال مورد ارزیابی قرار می گیرند. به طور مثال، بر اساس آیه ی ، (ان اکرمکم عند الله اتقاکم )،باید گفت هر چه افراد در دوری و اجتناب از گناه از یکدیگر سبقت بگیرند از مقام رفیع تری نزد (رب الارباب) بهره مند می شوند و این امر، جنسیت بردار نیست.
فعال حوزه زن و خانواده تصریح کرد: در نگاه دینی ما، جان، مال و آبروی انسان ها مورد احترام است و هیچ کسی حق ندارد آنها را مورد هتک حرمت قرار دهد حتی اگر چه فرد مقابل مسلمان نباشد.
در جامعه ایمانی افراد آبروی دوستان و مومنان دیگر را آبروی خود می دانند و آن را از بین نمی برند.به تبع این دیدگاه، مومنین به دنبال غیبت، تهمت و سخن چینی نخواهند بود زیرا این امر، نوعی بی تقوایی شمرده شده و موجب دوری و محروم ماندن از رحمت الهی می شود. وقتی در جامعه ای گناهان فوق ترک شود بسیاری از رذائل دیگر همچون انتقام ، حسادت مقابله به مثل کردن، نیز از میان خواهد رفت.
میرحسینی گفت: یکی دیگر از آثار حفظ کرامت انسان، ارزش نهادن به حیات انسانی افراد است. جان افراد در چنین جامعه ای محترم خواهد بود. کسی حق زایل کردن و از بین بردن حیات دیگری را نخواهد داشت و در صورت مرتکب شدن به چنین عملی مواخذه می شود و خداوند متعال برای آن حکم قصاص را قراره داده است. وقوع این امرچه عمدی باشد و چه غیر عمد ، نیازمند جبران است. در غیر اینصورت موجب از هم گسیختگی روابط اجتماعی می گردد. در چنین جامعه ای نه تنها شخص محترم است، بلکه شخصیت او هم محترم شمرده می شود و افراد وطیفه دارند از ترور شخصیتی بپرهیزند که گناهی نابخشودنی است. و در صورت ارتکاب، افراد باید به دنبال جبران وکسب حلالیت از طرف مقابل باشد که مسأله محبت و مودت را میان اعضای جامعه افزایش می دهد.نگاه کرامتی به انسان داشتن موجب می شود که یکدیگر را قضاوت نادرست نکنیم. در اموری که مربوط به ما نمی شود به دنبال تجسس نباشیم.
میر حسینی با اشاره به آثار حفظ کرامت انسانی گفت: از دیگر آثار می توان به عدم پذیرش ذلت و خفت اشاره نمود. ویژگی زیاده خواهی در انسان و عدم قناعت او در کسب مادیات منجر می شود که گاهی اوقات دست به انجام اموری بزند که در شأن و جایگاه او نیست و این امر ناشی از آن است که قدر و منزلت خود را نشناخته است.
حضرت علی (ع) در حکمت ۲ نهج البلاغه می فرمایند: (هر کس طمع بورزد خود را حقیر کرده است. کسی که سختیها و ناراحتی هایش را فاش نماید به ذلت خود راضی گشته و کسی که زبانش را بر خود امیر کند ( یعنی فرمان بر زبانش باشد نه عقلش) شخصیت خود را پایمال کرده است.)
همچنین امیرمومنان در حکمت ۴۹ نهج البلاغه می فرمایند: (کسی که شخصیت خود را گرامی بدارد شهوات و ناپسندی ها را خوار خواهد شمرد.)
وی در پایان افزود: آنچه موجب انجام گناهان فردی و اجتماعی می شود ریشه در عدم شناخت نسبت به گنجینه های درونی انسان هاست. همانگونه که حضرت امیرمومنان حضرت علی علیهالسلام می فرمایند: (بهای شما بهشت است خود را به کمتر از نفروشید و به کمتر از آن راضی مشوید).
انتهای پیام/*

بازگشت به ابتدای صفحه