شهید نوید بلوچ شیرمحمدی، نوزاد هفتماهه بلوچ امروز همراه با دیگر شهدای گرانقدر حادثه تروریستی دادگستری در زاهدان به خاک سپرده شد در حالی که هنوز طعم زندگی را نچشیده بود.
به گزارش خبرگزاری زنان ایران - در پی حادثه تلخ و جنایت ننگین مزدوران خود فروخته تکفیری رژیم کودککش صهیونی در حمله به ساختمان دادگستری که منجر به شهادت و زخمی شدن تعدادی از مردم بیگناه و زنان و کودکان بیدفاع شد ، مطهره جهانی خبرنگار حوزه زنان و خانواده و فعال اجتماعی در یادداشتی نوشت:
شهید نوید بلوچ شیرمحمدی، نوزاد هفتماهه بلوچ امروز همراه با دیگر شهدای گرانقدر حادثه تروریستی دادگستری در زاهدان به خاک سپرده شد در حالی که هنوز طعم زندگی را نچشیده بود.
او نه دشمن بود، نه تهدید فقط کودکی بود در آغوش مادر با نگاهی بیگناه و دستانی کوچک که دنبال مهر میگشت.
دیروز گلولههای کور و بیرحمانهای که نام حقطلبی بر خود گذاشتهاند، سر کوچکش را نشانه رفتند و آغوش گرم مادر را به سوگی بیپایان بدل کردند.
تروریستهایی که خود را مدافع قوم شریف و اصیل بلوچ میدانند، این بار جان کودکی را گرفتند که نهتنها از دل همین مردم برخاسته بود بلکه ثمره صبر و امید مادری بود که ۱۶ سال چشمانتظار آمدنش بود.
آنچه دیروز اتفاق افتاد فقط یک حمله نبود شکستن قلب ملتی بود که هنوز به مهربانی، به فرزند به آینده ایمان داشت.
نوید کوچک قربانی همان تفکری شد که نه دین میشناسد، نه انسانیت، نه قومیت، تفکری که تنها زبانش خشونت است و هدفش چیزی جز ویرانی و عقبماندگی نیست.
عوامل تروریستی همچون گروهگ جیشالظلم که با نقاب دفاع از قوم و مذهب اما در عمل در خدمت اربابان بیریشه خود هستند دیر یا زود در گرداب نفرت ملت گرفتار خواهند شد.
آنها که با توهم عدالتخواهی دستان خود را به خون بیگناهان آلوده میکنند و برای بازداشتن این سرزمین از مسیر توسعه، امنیت و همبستگی دست به هر جنایت غیراخلاقی و غیرانسانی میزنند نه در دل مردم جایی دارند و نه در حافظه تاریخ باقی خواهند ماند، مگر بهعنوان لکهای تاریک بر چهره انسانیت.
آنان که با گلوله کودک را هدف میگیرند و با انفجار امید را تکهتکه میکنند، هرگز نمیتوانند نماینده قومی باشند که ریشه در نجابت، صبر و غیرت دارد.
قوم بلوچ فریاد رسای حقطلبی و کرامت است، نه قربانیگیری و جنایت این خون پاک، نه تنها فریادی خاموش بر پیکر ظلم بلکه نوری خواهد بود بر طلوع فردایی عاری از ترس و نفاق
تاریخ گواه خواهد بود که آنانی که دست در دست دشمنان این ملت نام دین، قوم و عدالت را ابزار جنایت ساختند به زبالهدان فراموشی و نفرت افکنده خواهند شد و روزی فرا خواهد رسید که این آتش پنهان از دل همین خاک بر ریشههای پوسیده ظلم شعله خواهد کشید و فریاد بیصدای نوید پژواکی خواهد شد در گوش زمان، آغاز فروپاشی دروغهایی که با خون بیگناهان نگاشته شدند.
و آن روز این ملت، با قامت برافراشته از دل درد، آیندهای روشن خواهد ساخت، آیندهای که در آن جای هیچ دشمنی نیست.
انتهای پیام/*