روانشناس زرندیه ای درگفتگو با خبرگزاری زنان نیوز عنوان کرد
تأثير نااطمينانی شغلی بر تمايل به فرزندآوری
روانشناس گفت: در شرایط اقتصادی ناپایدار افراد تمایل دارند که بر روی امنیت مالی خود تمرکز کنند و فرزندآوری را در اولویت قرار ندهند.
1404/03/08 - 10:31
تاریخ و ساعت خبر:
257259
کد خبر:
به گزارش خبرگزاری زنان ایران - از استان مرکزی شهرستان زرندیه؛ سحر خدادادی روانشناس در گفتگو با خبرنگار زنان نیوز با اشاره به ریشه اصلی شکل گیری بحران کنونی جمعیت در ایران گفت: به عنوان یک روانشناس، میتوانم بگویم که بحران جمعیت در ایران به عوامل روانشناختی و اجتماعی عمیقتری مرتبط است که بر تصمیمگیریهای فردی و جمعی تأثیر میگذارد. در این زمینه، چندین جنبه کلیدی وجود دارد که میتواند به درک بهتر این بحران کمک کند.
وی ادامه داد: با افزایش تحصیلات و مشارکت زنان در بازار کار، نقشهای سنتی خانواده تغییر کرده است. و این میتواند منجر به تأخیر در ازدواج و فرزندآوری شود.
خدادادی تصریح کرد:
شرایط اقتصادی نامناسب و عدم اطمینان از آینده میتواند منجر به احساس اضطراب و استرس در خانوادهها شود. این احساسات میتوانند تمایل به فرزندآوری را کاهش دهند.
این روانشناس گفت:تجربههای منفی از والدگری، مانند مشکلات تربیتی یا ناتوانی در تأمین نیازهای فرزندان، میتواند به کاهش تمایل به فرزندآوری منجر شود.
وی افزود: رسانهها و شبکههای اجتماعی میتوانند نقش مهمی در شکلگیری نگرشها و ارزشها در مورد خانواده و فرزندآوری ایفا کنند.
خدادای گفت: فرهنگ مصرفگرایی و فشار برای داشتن زندگی بهتر و راحتتر میتواند به کاهش تمایل به فرزندآوری منجر شود.
این روانشناس با اشاره به عوامل مهم کاهش نرخ باروری در جامعه تصریح کرد: در شرایط اقتصادی ناپایدار افراد تمایل دارند که بر روی امنیت مالی خود تمرکز کنند و فرزندآوری را در اولویت قرار ندهند.
همچنین با افزایش مشارکت زنان در بازار کار، نقشهای جنسیتی حانواده تغییر کرده و در واقع زمان کافی برای این امر مهم باقی نمی ماند.
وی ادامه داد: اضطراب و استرس، ترس از والدگری، ترس از پدر و مادر بی کفایت بودن و تربیت نکردن درست فرزندان، فشارهای اجتماعی و اقتصادی میتواند منجر به احساس اضطراب در مورد آینده شود.
خدادای با بیان موانع افزایش جمعیت گفت: موانع افزایش جمعیت در کشور از دیدگاه روانشناسی میتواند به عوامل متعددی مربوط باشد که بر تصمیمگیریهای فردی و اجتماعی تأثیر میگذارد. ترس و اضطراب
، فشارهای اجتماعی و فرهنگی، انتظارات اجتماعی، تغییر در ارزش ها و نگرش ها، عدم تعادل کار و زندگی، عوامل روانشناختی، احساس عدم آمادگی، تأثیرات رسانه و ترویج سبک زندگی بدون فرزند.
این روانشناس تصریح کرد: در بحث افزایش جمعیت، مهم است که مسئولیتها به درستی تقسیم شوند. اگر فقط بر دوش مردم باشد، ممکن است احساس فشار و استرس بیشتری بر آنها وارد شود. این احساس میتواند منجر به اضطراب و عدم تمایل به فرزندآوری شود. بنابراین، دولتها نیز باید نقش خود را در ایجاد شرایط مناسب برای فرزندآوری ایفا کنند.
وی در ادامه بیان کرد: احساس حمایت از طرف دولت و جامعه میتواند به افراد و خانوادهها کمک کند تا با اطمینان بیشتری به فرزندآوری فکر کنند. اگر مردم احساس کنند که دولت در کنار آنهاست و سیاستهای حمایتی وجود دارد، احتمالاً تمایل بیشتری به فرزندآوری خواهند داشت.
خدادای گفت: عدم وجود سیاستهای مؤثر در راستای حمایت از جوانی جمعیت میتواند به احساس ناامیدی و بیاعتمادی در مردم منجر شود. این احساسات میتوانند بر تصمیمگیریهای مربوط به فرزندآوری تأثیر بگذارند و افراد را از این مسیر منصرف کنند.
این روانشناس عنوان کرد: اگر مردم تجربههای منفی از سیاستهای گذشته دولتها داشته باشند، ممکن است نسبت به تلاشهای جدید بیاعتماد شوند. این بیاعتمادی میتواند به کاهش تمایل به فرزندآوری منجر شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: دولتها باید زیرساختهای لازم برای حمایت از خانوادهها را فراهم کنند. این شامل تسهیلات مالی، مرخصی زایمان، و خدمات بهداشتی و آموزشی است. اگر این زیرساختها وجود نداشته باشد، افراد ممکن است احساس کنند که نمیتوانند به خوبی از عهده تربیت فرزندان برآیند.
خبرنگار: زینب پاشاخانی

بازگشت به ابتدای صفحه