خبرگزاری زنان ایران

به گزارش خبرگزاری زنان ایران - در مورد شرایط زمان بعثت نبی اکرم(ص) و حکمت بعثت انبیاء، غیر از قرآن، یکی از بهترین و معتبرترین منابع، نهج‌البلاغه شریف است که در بردارنده بیانات گوهربار امیرالمؤمنین علی (ع) می‌باشد و دیگر جای مناقشه و اما و اگر نیست.
بعثت انبیاء عظام سلام الله علیهم اجمعین، از نعمتهای بزرگ الهی بر عموم بشریت به شمار می رود و به این واسطه، زمینه هدایت بشر به همه کمالات و خوبی ها و سجایای اخلاقی را فراهم کرده است. پیامبران، رسولان ظاهری هستند که در کنار رسول باطنی (عقل)، راهنما و مرشد انسانها میباشند. در این میان، بعثت خاتم الانبیاء، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلّم، از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ چرا که دین مبین اسلام، به عنوان آخرین دین آسمانی، کاملترین دین و مکمّل ادیان گذشته میباشد. این حدیث معروف است که حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند: « من مبعوث شده ام تا مکارم اخلاقی را کامل گردانم.»
بعثت پیامبر اسلام صلوات الله علیه و آله به قدری مهم است که خداوند منّان به واسطه این نعمت بزرگ، بر مؤمنان منت نهاده است؛ در اینجا که میفرماید: « خداوند بر اهل ایمان منت گذاشت که از بین آنها پیامبري از خودشان برانگیخت تا آیات الهي را براي آنها بخواند و پاکشان کند و کتاب و حکمت بیاموزد؛ گر چه پیش از آن در گمراهي آشکار بودند.» آل عمران/۱۶۴
در ادامه مواردی از بعثت که در نهج البلاغه آمده، ذکر می شود
خداوند پیامبرانش را با مخصوص گرداندن آنان به وحي خود به رسالت برانگیخت و آنان را حجت خود بر بندگانش قرار داد تا عذري براي مردم به خاطر بستن راههاي عذر به روي آنان نباشد؛ پس آنان را با زبان صدق به راه حق دعوت کرد. بدانید که خداوند بندگان را در معرض آزمون قرار داد، نه به خاطر اینکه به آنچه از اسرار باطني و اندیشه هاي دروني پنهان کرده بودند آگاه نبود، بلکه به این علّت که آنان را در بوته آزمایش قرار دهد تا کدامشان عامل بهترین عملند، آنگاه ثواب در برابر کار نیک و عقاب در مقابل کار بد قرار گیرد. خطبه ۱۴۴
روند بعثت انبیاء تا مبعوث شدن خاتم پیامبران صلی الله علیه و آله خداوند سبحان پیامبراني از فرزندان آدم برگزید که در وحي و امانتداري در ابلاغ رسالت از آنان پیمان گرفت، زمانی که اکثر انسانها عهد خدا را به امور باطل تبدیل نموده و به حق او جهل ورزیدند و به همراه او بتها را نظیر گرفتند [مشرک شدند]، شیاطین آنان را از معرفت به خداوند باز داشتند و رابطه بندگي ایشان را با حق بریدند.
پس خداوند رسولانش را برانگیخت و پیامبرانش را به دنبال هم به سوي آنان گسیل داشت تا اداي عهد فطرت الهي را از مردم بخواهند و نعمتهاي فراموش شده او را به یادشان آورند و با ارائه دلایل بر آنان اتمام حجت کنند و نیروهاي پنهان عقول آنان را بر انگیزانند و نشانههاي الهي را به آنان بنمایانند که عبارتند از آسمانی که بر بالاي سرشان افراشته شده و زمین که گهواره زیر پایشان است، معیشتهایي که آنان را زنده ميدارد و اجلهایي که ایشان را به دست مرگ ميسپارد و ناگواریهایي که آنان را به پیري مينشاند و حوادثي که به دنبال هم بر آنان هجوم ميآورد.
خداوند سبحان بندگانش را بدون پیامبر یا کتاب آسماني یا حجتي لازم یا نشان دادن راه روشن، رها نساخت. پیامبراني که کمي عددشان و کثرت تکذیب کنندگانشان، آنان را از تبلیغ باز نداشت. از پیامبر گذشتهاي که او را از نام پیامبر آینده خبر دادند و پیامبر آیندهاي که پیامبر گذشته او را معرفي کرد.
بر این منوال قرنها گذشت و روزگار سپري شد، پدران در گذشتند و فرزندان جاي آنها را گرفتند تا خداوند محمّد رسول اللّه صلي اللّه علیه و آله را براي به انجام رساندن وعدهاش و به پایان بردن مقام نبوت مبعوث کرد. در حالي که قبولي رسالت او را از تمام انبیا گرفته بود، نشانههایش روشن و میلادش با عزت و کرامت بود.
در آن روزگار، اهل زمین مللي پراکنده، داراي خواستههایي متفاوت و روشهایي مختلف بودند، گروهي خدا را تشبیه به مخلوق کرده، عدهاي در نام او از حق منحرف بوده و برخي غیر او را عبادت مينمودند. چنین مردمي را به وسیله پیامبر از گمراهي به هدایت رساند و به سبب شخصیّت او از چاه جهالت به در آورد. آنگاه لقایش را براي محمّد صلّي اللّه علیه و آله اختیار کرد و جوار خود را براي او پسندید، با فراخواندنش از این دنیا به او اکرام نمود و براي او فردوس اعلا را به جاي قرین بودن به ابتلائات و سختیها برگزید و او را کریمانه به سوي خود برد و آن حضرت [در هنگام رحلت] هر آنچه را انبیاء گذشته در امت خود به ودیعت نهادند، در میان شما به ودیعت نهاد؛ چرا که پیامبران امتها را بدون راه روشن و نشانه پا برجا، سر گردان و رها نگذاشتند....
انتهای پیام/*