|
|
|
برقع‌دوزی؛ هنر دیرینه و منبع درآمد بانوان سیریک در جنوب ایران |
|
|
|
در شهرستان سیریک از توابع استان هرمزگان، برقع‌دوزی نه تنها میراثی از هویت فرهنگی زنان ساحل‌نشین است، بلکه منبع اصلی درآمد هزاران زن هنرمند نیز به‌شمار می‌رود. زنان این منطقه با دستانی هنرمند، از پارچه و نخ‌های رنگین، نقابی می‌سازند که روایتگر فرهنگ، اصالت، حجاب و هویت جنوب است. |
|
|
هرمزگان - صنایع دستی شهرستان سیریک و دیگر مناطق ساحلی استان هرمزگان با قدمتی دیرینه، نمادی از فرهنگ، تمدن و آداب و رسوم مردم خونگرم و هنرمند منطقه محسوب می‌شوند. نخیلات، البسه محلی، بافتنی‌ها و به‌ویژه هنر برقع‌دوزی، جلوه‌ای منحصر به فرد از اصالت مردمان ساحل مکران است که هر گردشگری را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
نقش و نگارهای متنوع و پیچیده این صنایع دستی، بیانگر مهمان‌نوازی، روحیه لطیف و اعتقادات مذهبی زنان منطقه است که به اشیا جان می‌بخشند و پیوندی عمیق با فرهنگشان برقرار می‌کنند.
هنر برقع‌دوزی؛ فرصتی برای اشتغال و درآمدزایی
برقع، نقابی سنتی است که معمولاً از بالای ابرو تا زیر بینی را می‌پوشاند و به عنوان پوشش سنتی زنان این منطقه شناخته می‌شود. زنان هنرمند روستایی با استفاده از پارچه کتان، نخ ابریشم و حتی الیاف طلا و نقره، برقع‌هایی زیبا و متنوع می‌دوزند که هر کدام با توجه به سفارش و سنت‌های محلی طراحی و ساخته می‌شود.
استفاده از برقع در مناطق مختلف هرمزگان با آداب و رسوم خاصی همراه است؛ دختران پس از رسیدن به سن بلوغ، برخی روز بعد از ازدواج و در مواقع خاصی هنگام خروج از خانه آن را می‌پوشند. این پوشش سنتی، نه تنها محافظت‌کننده حجاب و عفاف بانوان است، بلکه بخشی از هویت فرهنگی و اجتماعی آنان به شمار می‌رود.
زنان روستایی شهرستان سیریک با دستانی هنرمند و ظریف، برقع‌های رنگارنگ و چشم‌نوازی می‌دوزند که هر یک بین یک تا دو ماه برای دوختشان زمان صرف می‌شود. انواع برقع‌ها شامل مدل‌های ساده سه‌جا، سه‌جا خوسی و برقع کویتی عربی هستند که به کشورهای حاشیه خلیج فارس مانند امارات و عمان نیز صادر می‌شوند.
علاوه بر برقع، زنان این منطقه در تولید صنایع دستی متنوعی همچون زری‌بافی، شک‌بافی، گلابتون‌دوزی، خوس‌دوزی، کمه‌زنی، پولک‌دوزی و لباس‌های سنتی بندری نیز مهارت دارند. سالانه حدود ۵۰۰ هزار کیلوگرم انواع صنایع دستی توسط حدود ۱۲ هزار زن فعال شهرستان سیریک تولید می‌شود که بخش قابل توجهی از اقتصاد خانوارهای محلی را تشکیل می‌دهد.
صنایع دستی؛ حلقه پیوند فرهنگ و اقتصاد منطقه
در شهرستان سیریک، زنان علاوه بر فعالیت‌های خانه‌داری، در زمینه صنایع دستی به صورت حرفه‌ای و نیمه‌حرفه‌ای مشغول به کار هستند. با برنامه‌ریزی و مدیریت بهتر می‌توان ظرفیت تولید و کیفیت این محصولات را افزایش داد و آنها را به بازارهای داخلی و خارجی عرضه کرد تا سهم بیشتری از بازار کالاهای غیرنفتی برای منطقه به دست آید و اشتغال و درآمدزایی بانوان افزایش یابد.
راه‌اندازی مراکز آموزش تخصصی و ایجاد بازارهای فروش مناسب برای محصولات صنایع دستی، از جمله اقدامات ضروری برای حمایت از هنرمندان بومی است. مسئولان با حمایت‌های هدفمند می‌توانند مانع فراموشی و کمرنگ شدن این هنرهای اصیل شوند و به حفظ هویت فرهنگی منطقه کمک کنند.
پوشش بومی؛ نماد اصالت و عفاف زنان هرمزگان
پوشش سنتی زنان سیریک نه تنها بیانگر عفاف و حجاب است، بلکه بخشی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ ملی ایران و نمادی از هویت مستقل منطقه محسوب می‌شود. لباس‌های محلی این منطقه با رنگ‌ها و طرح‌های خاص، زیبایی چشم‌نواز و معنای عمیقی دارد که هر بیننده‌ای را مسحور می‌کند.
برقع و لباس‌های محلی، ریشه در باورها و اعتقادات مردم دارند و در مقابل تهاجم فرهنگی، همچنان نمادی استوار از اصالت، فرهنگ و ارزش‌های مذهبی بانوان جنوب ایران به شمار می‌آید.
انتهای پیام/* |