|
معنای واقعی ازدواج از نگاه روانشناسی/ جوانان چگونه برای ازدواج آماده شوند؟ |
|
ازدواج فراتر از لحظههای عاشقانه و هم بودن ساده است؛ این پیوند مقدس نیازمند شناخت عمیق، مسئولیتپذیری و مهارتهای ارتباطی است تا زندگی مشترک به آرامش و رشد تبدیل شود، نه منبع تنش و دلزدگی. در این گزارش، به جوانان توصیه میشود که با نگاهی واقعبینانه و آگاهانه وارد این مسیر شوند و با خودشناسی، تعیین معیارهای منطقی و مشاوره پیش از ازدواج، پایههای یک رابطه پایدار و موفق را بنا نهند. |
|
معصومه کوشکستانی - بسیاری از افراد هنگام ازدواج، این خصیصه مقدس و الهی را صرفاً مساویِ با هم بودن یا تجربه لحظههای عاشقانه میدانند. در حالی که روانشناسی خانواده تأکید میکند ازدواج چیزی بسیار عمیقتر و چند لایهتر است. اگر این ابعاد به درستی درک نشود، زندگی مشترک به جای آرامش و رشد، منبع تنش و دلزدگی خواهد شد.
از این جهت جوانان باید برای یک ازدواج با دوام و زندگی مشترک طولانی مدت، نگاه واقع بیانه تری داشته باشند و ازدواج را با موارد فیلم های عاشقانه و رمانتیک اشتباه نگیرند. موضوعی که به مهارت لازم خود نیاز دارد که باید حتی الامکان نگاه جوانان به این مهم درست و عاقلانه تر باشد تا با دلزدگی و روزمره گی، فرصت های زندگی خود را خراب نکنند.
خودشناسی، اولین قدم
قبل از اینکه بخواهیم کسی را بشناسیم، باید خود را خوب شناخته باشیم. نقاط قوت و ضعف، ارزشها، اولویت های زندگی و رویاها. وقتی خود را بهتر بشناسیم، راحتتر میتوانیم بفهمیم چه کسی با ما سازگاری بیشتری دارد.
معیارهای شفاف و واقع بینانه
با علم به این که هیچ شخصی کامل نیست اما یک لیست از معیارهای اصلی و غیرقابل مذاکره (مثل ایمان، صداقت، احترام، هدفگذاریهای زندگی) و معیارهای فرعی (مثل ظاهر، وضعیت مالی، شغل) کمک میکند تا انتخاب منطقیتری داشته باشید چرا که تنها عشق کافی نیست.
عشق کافی نیست
عشق یک احساس زیبا و ضروری است، اما به تنهایی نمیتواند بنیان یک ازدواج سالم باشد. روانشناسان میگویند عشق بیشتر جذب اولیه را رقم میزند، اما دوام زندگی مشترک به مهارتهایی چون ارتباط مؤثر، حل تعارض و تحمل تفاوتها وابسته است. باید افراد تا می توانند در حل مشکلات خود پافشاری کنند. همچنین در بسیاری از موارد درک و صحبت مشترک هم، زندگی را شیرین و عاشقانه می کند و هم حلال مشکلات است.
صحبت درمورد مسائل کلیدی
قبل از ازدواج، حتماً درباره موضوعات مهمی مثل: امور مالی، فرزندآوری، محل زندگی، روابط با خانواده ها، تفریحات و سرگرمی، باورهای مذهبی و فرهنگی، انتظارات از زندگی مشترک و دیگر موارد مدنظر را مطرح کنید تا مطمئن شوید هر دو به یک مقصد میروید!
مشاوره پیش از ازدواج
مشاور ازدواج میتواند به شما کمک کند تا ابعاد مختلفی از شخصیت و انتظارات یکدیگر را بهتر بشناسید. مشاور مثل یک راهنمای باتجربه عمل میکنه که میتواند ابزارهایی برای حل مشکلات احتمالی در آینده بدهد. این یک سرمایهگذاری برای آیندهتونه، نه یک هزینه!
نشانههای هشداردهنده را نادیده نگیرید. اگر در رابطه با خشونت کلامی یا فیزیکی، دروغگویی مداوم، اعتیاد، کنترلگری بیش از حد، یا بیمسئولیتی مواجه شدید، حتماً جدی بگیرید.
زمان کافی برای آشنایی
اجازه دهید زمان کافی برای آشنایی و شناخت سپری شود. عجله نکنید! عشق در نگاه اول زیباست، اما شناخت عمیق نیاز به زمان دارد.
استقلال روانی
ازدواج زمانی سالم است که دو نفر، پیش از پیوند، به سطحی از هویتیابی فردی و استقلال عاطفی رسیده باشند. فردی که میخواهد همه کمبودهای درونیاش را با ازدواج پر کند، معمولاً همسرش را تحت فشار قرار میدهد و دچار وابستگی ناسالم میشود. از این روی، استقلال ذهنی باید برای افراد ایجاد شود و خانواده ها نیز باید حضور خود را تا حد دلگرمی و مشورت برای زوج ها مدیریت کنند.
مسئولیتپذیری
ازدواج مساوی با پذیرفتن نقشهای جدید است: همسری، گاه والد بودن، و عضوی متعهد از یک خانواده گستردهتر. کسی که از مسئولیتپذیری فراری است، در ازدواج هم با کوچکترین سختی دچار فرسودگی میشود. زنان و مردان باید در این حوزه مکمل و همراه هم باشند تا موانع برطرف شود. ازدواج یک زندگی مشترک است و تعهد دوجانبه وجود دارد و یکطرفه نیست. زوجین باید خود را برای همراهی و مسئولیت های جدید آماده کنند.
از خود گذشتگی متعادل
یکی از مؤلفههای مهم ازدواج موفق، توانایی ترجیح دادن “ما” بر “من” است. اما روانشناسی تأکید دارد که این گذشت نباید به معنای حذف کامل خود یا فداکاری افراطی باشد؛ بلکه نوعی تعادل میان خواستههای فردی و جمعی است.
تعهد و ثبات
تحقیقات نشان میدهد که مهمترین پیشبینیکننده دوام ازدواج، نه شدت عشق، بلکه سطح تعهد است. تعهد یعنی تصمیم آگاهانه برای کنار هم ماندن، حتی در شرایط دشوار. این تعهد امنیت روانی ایجاد میکند و اجازه میدهد عشق رشد یابد.
احترام متقابل
احترام پایه اصلی هر رابطه است. بدون احترام، حتی عشق هم به مرور فرسوده میشود. احترام یعنی پذیرش فرد مقابل با تمام تفاوتها، و پرهیز از تحقیر، کنترل یا سرزنش مداوم.
بنابراین ازدواج یک قرارداد صرف اجتماعی یا یک رابطه احساسی کوتاهمدت نیست؛ بلکه یک فرآیند رشد مشترک است. معنای واقعی آن در همنشینی عشق و عقل، احساس و مسئولیت، استقلال و همراهی خلاصه میشود.
افرادی می توانند زندگی شیرین و عاشقانه ای را تجربه کنند که مهارت های لازم ارتباطی و مسئولیت های آن را بدانند و برای یکدیگر مکمل و تسهیل کننده امور باشند. مطمئن باشید ازدواج دو نفر را یکی نمیکند، بلکه دو فرد کامل را با تمامی علایق و سلایق مشترک و متضاد را در کنار هم قرار میدهد تا بتوانند زندگی قشنگتری بسازند.
انتهای پیام/* |