|
«نهال امید» جشنواره‌ای برای گسترش فرهنگ قصه‌گویی در آذربایجان‌غربی |
|
قصه‌گویی مادران؛ کلید پرورش شخصیت و آینده کودکان |
|
|
|
قصه‌گویی مادران، فراتر از سرگرمی، ابزاری حیاتی در پرورش مهارت‌های زبانی، تخیل و انتقال ارزش‌های اخلاقی و فرهنگی به کودکان است و این روایت‌های آموزنده به کودکان کمک می‌کند تا درک عمیق‌تری از زندگی و روابط انسانی پیدا کنند و زمینه‌ساز رشد فردی و اجتماعی آنها باشد. |
|
|
از آذربایجان غربی- خدیجه معصومی، مدیرکل کتابخانه‌های عمومی آذربایجان‌غربی، نیز در مراسم اختتامیه سومین دوسالانه قصه‌گویی «امید»اظهار کرد: امروز گردهم آمده‌ایم تا در مرحله نهایی سومین دوره جشنواره ملی قصه‌گویی «نهال امید» شاهد رقابت قصه‌گویانی باشیم که همگی از برترین‌های استان‌های مختلف کشور هستند و این جشنواره با تلاش نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور و میزبانی استان آذربایجان‌غربی برگزار می‌شود و فرصتی ارزشمند برای هم‌افزایی، تبادل تجربه و گسترش فرهنگ قصه‌گویی در سراسر کشور فراهم کرده است.
وی افزود: بیش از ۴۰ قصه‌گو از نقاط مختلف ایران، پس از پشت سر گذاشتن رقابت‌های فشرده و در عین حال دوستانه و سالم، به این مرحله نهایی رسیده‌اند تا در کنار یکدیگر خاطره‌ای ماندگار رقم بزنند و این عزیزان با روایت‌های زیبا و تاثیرگذار خود نه تنها کودکان و نوجوانان بلکه بزرگ‌سالان را نیز به دنیای قصه‌ها می‌برند.
معصومی بیان کرد: قصه‌گویی با زبان داستان، پیام‌های عمیق انسانی و فرهنگی را به مخاطبان منتقل می‌کند و این پیام‌ها می‌توانند در شکل‌گیری شخصیت و فرهنگ جامعه نقش بسیار مهمی ایفا کنند و قصه‌ها پلی هستند میان نسل‌ها که به واسطه آن می‌توان ارزش‌ها، تاریخ و آموزه‌های اخلاقی را از گذشته به امروز و فردا منتقل کرد.
وی ادامه داد: این جشنواره فرصتی برای رشد و توسعه هنر قصه‌گویی در کشور است و با برگزاری چنین برنامه‌هایی می‌توان فضای مناسبی برای معرفی استعدادهای جوان و برجسته ایجاد کرد و همچنین این رویداد زمینه‌ای است برای تبادل تجربیات میان قصه‌گوها و افزایش انگیزه آنها برای ادامه مسیر هنری و فرهنگی خود.
مدیرکل کتابخانه‌های عمومی آذربایجان‌غربی تصریح کرد: فرهنگ کتاب‌خوانی و قصه‌گویی دو رکن اصلی در توسعه فرهنگی جامعه هستند و اگر بتوانیم این فرهنگ را از کودکی در بین نسل‌های مختلف تقویت کنیم، به یقین شاهد جامعه‌ای پویا، آگاه و دارای هویت فرهنگی مستحکم خواهیم بود و این روند مستمر نیازمند حمایت و همکاری همه نهادها و سازمان‌های فرهنگی است.
وی گفت: امیدواریم با استمرار اینگونه جشنواره‌ها، کودکان و نوجوانان ما با قصه‌ها رشد کنند و روایت‌های زیبا و آموزنده را از زبان پدران، مادران، مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها شنوند واین امر به رشد فکری، عاطفی و اجتماعی آنها کمک خواهد کرد و آینده‌ای روشن‌تر، شادتر و سالم‌تر را برای ایران عزیزمان رقم خواهد زد.
معصومی عنوان کرد: قصه‌گویی علاوه بر انتقال دانش و فرهنگ، فرصتی برای تقویت مهارت‌های گفتاری، خلاقیت و تخیل در کودکان و نوجوانان است و این مهارت‌ها در موفقیت تحصیلی و اجتماعی آنها تاثیرگذار خواهد بود و این جشنواره بستری مناسب برای معرفی قصه‌گوهای جوان به جامعه است و می‌تواند در شکوفایی استعدادهای هنری آنها نقش مهمی داشته باشد.
وی افزود: این رویداد تنها یک جشنواره نیست بلکه شروعی برای گسترش بیشتر فرهنگ قصه‌گویی در ایران است و امیدواریم که با همکاری همه بخش‌ها بتوانیم این نهال امید را هر روز بیش از پیش پرورش دهیم و به درختی تنومند تبدیل کنیم که سایه‌اش بر همه نسل‌ها گسترده شود.
مدیرکل کتابخانه‌های عمومی آذربایجان‌غربی اضافه کرد: قصه و قصه‌گویی مادران نقش بسیار مهمی در شکل‌گیری شخصیت و آینده فرزندان ایفا می‌کند. وقتی مادران برای فرزندان خود داستان‌های آموزنده، اخلاقی و فرهنگی تعریف می‌کنند، نه تنها مهارت‌های زبانی و تخیل کودکان را تقویت می‌کنند، بلکه ارزش‌ها و هنجارهای اجتماعی را نیز به آنها منتقل می‌کنند و این قصه‌ها به کودکان کمک می‌کند تا درک عمیق‌تری از زندگی، مسائل اخلاقی و روابط انسانی پیدا کنند که پایه‌ای برای رشد فردی و اجتماعی آنان است.
وی ادامه داد: در مرحله بعد، قصه‌گویی مادران می‌تواند باعث تقویت اعتماد به نفس و خلاقیت کودکان شود و زمانی که کودک قصه می‌شنود و با آن ارتباط برقرار می‌کند، ذهن او به شکل فعال درگیر می‌شود و توانایی حل مسئله و تفکر انتقادی در او رشد می‌یابد و این مهارت‌ها در آینده به فرد کمک می‌کند تا در مواجهه با چالش‌های زندگی و تحصیل موفق‌تر باشد و نقشی موثر در توسعه علمی، فرهنگی و اجتماعی کشور ایفا کند.
معصومی گفت: در نهایت، توجه به نقش قصه و قصه‌گویی در خانواده می‌تواند به رشد نسلی آگاه، مسئولیت‌پذیر و خلاق منجر شود که پایه‌های پیشرفت کشور را محکم‌تر می‌سازد. تربیت کودکان با داستان‌های بومی و ملی، حس تعلق به فرهنگ و هویت را در آنان تقویت می‌کند و
موجب حفظ و انتقال میراث فرهنگی به نسل‌های آینده می‌شود. این امر به نوبه خود زمینه‌ساز توسعه پایدار و پیشرفت جامعه در تمام زمینه‌ها خواهد بود.
انتهای پیام/* |