|
خبرگزاری زنان ایران/یادداشت |
|
قیام ۱۷ شهریور؛ نقطه عطفی در تاریخ ایران |
|
|
|
تبریز-۱۷ شهریور ۱۳۵۷ روزی است که در حافظه تاریخی ملت ایران به‌عنوان «جمعه سیاه» ثبت شد |
|
|
از آذربایجان شرقی ،ایمان زاده در طی یادداشتی نوشت: هزاران نفر از مردم تهران با دلی پر از امید و ایمان به آینده‌ای بهتر، در میدان ژاله گرد آمدند تا صدای اعتراضشان را علیه ظلم و وابستگی رژیم پهلوی به گوش جهانیان برسانند.
مردم آن روز با شعارهایی ساده اما عمیق، خواهان آزادی، عدالت و پایان دادن به استبداد بودند. اما پاسخ حکومت به این خواسته‌ها، نه گفت‌وگو و شنیدن صدای ملت، بلکه گلوله و خون بود. نیروهای نظامی با دستور مستقیم، مردم بی‌دفاع را به خاک و خون کشیدند.
آنچه ۱۷ شهریور را متمایز می‌کند، تنها خشونت و سرکوب رژیم نیست، بلکه پیامد عظیمی است که این واقعه بر مسیر انقلاب گذاشت. خون‌های به‌ناحق ریخته‌شده، اراده ملت را محکم‌تر کرد. خانواده‌هایی که داغدار شدند، به جای عقب‌نشینی، محکم‌تر پای آرمان آزادی و استقلال ایستادند. از آن روز به بعد، دیگر هیچ نیرویی نتوانست اراده جمعی ملت ایران را در هم بشکند.
قیام ۱۷ شهریور نشان داد که اتحاد مردم، حتی در برابر سرکوب‌های خونین، می‌تواند سرنوشت یک ملت را تغییر دهد. آن روز، ملت ایران فهمیدند که هزینه‌ی آزادی سنگین است، اما ثمره آن، آینده‌ای روشن و سرافراز خواهد بود.
امروز، یادآوری آن روز تاریخی، تنها یک مرور گذشته نیست؛ بلکه پیامی برای نسل امروز و فرداست. پیامی که می‌گوید: اگر ملتی خواهان عزت و آزادی باشد، باید با ایستادگی و همبستگی راه خود را ادامه دهد. خون شهیدان ۱۷ شهریور همچون چراغی است که مسیر آینده را روشن نگاه داشته است.
۱۷ شهریور، یادآور این حقیقت بزرگ است که هیچ قدرتی بالاتر از اراده یک ملت متحد نیست. |