|
یادداشت / |
|
هفته وحدت؛ فرصتی برای بازتعریف نقش زنان در ایجاد همبستگی اسلامی |
|
|
|
هفته وحدت فرصتی برای تجدید نظر در نقش زنان به عنوان پیونددهندگان خانواده‌ها و جامعه‌های مختلف اسلامی است؛ زنانی که با انتقال ارزش‌های دینی و اخلاقی می‌توانند آینده‌ای متحد برای جهان اسلام رقم بزنند |
|
|
استان تهران - اسدی مدیر حوزه علمیه پیشوا در یادداشتی به مناسبت هفته وحدت با موضوع نقش زنان در ایجاد همبستگی اسلامی نوشت : هفته وحدت، که به مناسبت تقارن میلاد مسعود نبی مکرم اسلام(ص) به فاصله روایات شیعه و اهل سنت تعیین شده است، نمادی روشن از تأکید اسلام بر اتحاد و انسجام امت اسلامی محسوب می‌شود. این مناسبت، فرصتی ارزشمند برای بازخوانی مبانی مشترک اسلامی، تقویت اخوت دینی و طرح‌ریزی برای آینده‌ای متحد در برابر چالش‌های جهان اسلام است. در این میان، زنان به عنوان نیمی از پیکره جامعه و پرورش‌دهنده نیمی دیگر، نقشی حیاتی و چندبعدی در پیشبرد این مأموریت بزرگ بر عهده دارند زنان به عنوان ستون‌های خانواده و مدیران اصلی فضای تربیتی و فرهنگی در محیط خانه می‌توانند در انتقال ارزش‌های دینی و اخلاقی و وحدت بخش نقش بی‌بدیلی داشته باشند و علاوه بر نقش مادری الگوی فرهنگی و آموزشی در جامعه باشند که این امر باعث تقویت روحیه وحدت و همبستگی می‌شود . این یادداشت به بررسی علمی وظایف و نقش‌آفرینی زنان در تحقق آرمان وحدت اسلامی می‌پردازد.
نقش زنان را می‌توان در چند محور کلیدی تحلیل کرد:
۱. نقش فرهنگی-ترویجی و آموزش و پرورش نسل آینده: زنان به عنوان مادران و مربیان نسل آینده، اصلی‌ترین نقش را در نهادینه کردن فرهنگ وحدت و برادری اسلامی ایفا می‌کنند. آنان می‌توانند با پرورش فرزندانی باورمند به اصول مشترک اسلامی، عاری از تعصبات قومی و مذهبی، و مسلح به اخلاق نیکو، بنیان‌های فکری نسل آینده امت را استحکام بخشند. آموزش احترام به مقدسات همه مذاهب اسلامی، مفاهیم همدلی احترام به عقاید دیگران و اهمیت اتحاد در خانواده زمینه ساز جامعه‌ای همدل و همبسته خواهد بود. لذا تأکید بر مشترکات و پرهیز از هرگونه سخن یا عمل تفرقه‌افکن، از نخستین گام‌ها در این مسیر است.
۲. نقش اجتماعی-ارتباطی: زنان به دلیل حضور گسترده در شبکه‌های خانوادگی و اجتماعی، می‌توانند به سفیران وحدت تبدیل شوند. آنان قادرند با ایجاد پل‌های ارتباطی بین خانواده‌های با گرایش‌های مختلف مذهبی، در کاهش سوءتفاهم‌ها و تقویت اعتماد عمومی مؤثر باشند. شرکت فعال در مراسمات مذهبی مشترک، برگزاری محافل انس و اتحاد و مشارکت در پروژه‌های خیریه فرامذهبی، نمونه‌های عینی از این نقش‌آفرینی است.
۳. نقش علمی-تبلیغی: زنان عالمه و پژوهشگر می‌توانند با مطالعه و تبیین مبانی مشترک اسلامی و نیز احترام به اختلافات فقهی غیراساسی، گفتمان وحدت را به شکلی علمی و مستدل ترویج دهند. تولید محتواهای علمی، هنری و آموزشی که بر اشتراکات تأکید دارد و در عین حال به حریم اختلافات احترام می‌گذارد، می‌تواند تأثیر شگرفی در آگاهی‌بخشی به جامعه و به ویژه قشر جوان داشته باشد.
۴. نقش الگویی: ارائه الگوهای رفتاری از زن مسلمان که در عین پایبندی به اعتقادات خود، با پیروان دیگر مذاهب با احترام، مدارا و برادری تعامل می‌کند، بسیار اثرگذار است. شخصیت‌هایی همچون حضرت فاطمه زهرا(س) که مورد احترام تمامی مذاهب اسلامی هستند، می‌توانند به عنوان اسوه‌ای برای همه زنان مسلمان در جهت تجلی اخلاق اسلامی و وحدت‌سازی معرفی شوند.
وحدت اسلامی یک پروژه بزرگ اجتماعی و نیازمند مشارکت تمامی آحاد جامعه است. زنان با قرار گرفتن در کانون خانواده و جامعه، دارای اهرم‌های نرم و قدرتمندی برای پیشبرد این هدف هستند. از طریق تربیت نسل، گسترش فرهنگ گفت‌وگو و احترام متقابل، فعالیت‌های علمی و اجتماعی و ارائه الگوهای عملی، می‌توانند بیش از پیش زمینه‌ساز تقریب بین مذاهب اسلامی و تحقق آرمان امت واحد اسلامی باشند. هفته وحدت باید فرصتی برای بازتعریف و تشریح هرچه بیشتر این نقش‌آفرینی باشد. سرمایه‌گذاری بر روی توانمندسازی و آگاهی‌بخشی به زنان، در حقیقت سرمایه‌گذاری برای آینده‌ای متحد و سربلند برای جهان اسلام است.
از دیدگاه علمی و جامعه‌شناختی، وحدت میان مسلمانان تنها از طریق درک مشترکات دینی، گفتگوهای فرهنگی و تعاملات صمیمانه و مستمر محقق می‌شود. در این میان، زنان به عنوان ستون‌های خانواده و مدیران اصلی فضای تربیتی و فرهنگی در محیط خانه، نقش بی‌بدیلی در انتقال ارزش‌های دینی، اخلاقی و وحدت‌بخش دارند. زنان علاوه بر نقش مادری، می‌توانند به عنوان الگوهای فرهنگی و آموزشی در جامعه، باعث تقویت روحیه وحدت و همبستگی شوند. |