|
یادداشت؛ |
|
اربعین فرصتی انسان‌ساز جهت نقش‌آفرینی در مسیر ظهور |
|
|
|
پا گذاشتن در مسیر دلدادگی؛ لبیک به ندای "هَل مِن النّاصِر حسین زمان"، و خلق تصویر "یَا لَیتَنَا کُنَّا مَعَکُمَا" است که قاب اربعین را مزیّن می‌کند. |
|
|
استان سمنان، رودی پر‌خروش، که راه رسیدن به اقیانوس بی‌انتهای ولایت در پیش گرفته تا سوار بر کشتی نجات اهل البیت(ع) مسیر هدایت بیابند.
تاریخ نگاشت؛ چون دنیا پرستی و شهرت طلبی مردمی، مانع همراهی اولیا الله(ع) شد،"سقیفه، صلح تحمیلی بر امام حسن(ع)، عاشورا و..." خلق شد.
عطش یک جهان؛ به داشتن "منجی" در اربعین حسینی به تصویر درآمده و "مغناطیس ولایت" قلوب مسلمانان جهان "شیعه و سنی و..." را به سمت خویش جذب و همه را برادرانه، همدل، متحد و هم مسیر می‌کند.
اربعین؛ تمرین عهد و میثاق عاشقان است، در پذیرش رهبری امام زمانشان، و اعلام آمادگی برای یاری او، و نقش آفرینی در"حکومت جهانی مهدوی‌ست".
هزاران زائر؛ پیامبری از کربلا، و هر حنجر یک خنجر است، که بر پیکره طاغوت زمان می‌نشیند، و فریاد آزادی جهانیان را، برای داشتن عدالت، فریاد می‌کشد.
جلوه‌های زیبای مشارکت آحاد مردم، از بذل مال و درک همنوعان و ایثار و... "جهادی اکبر" است، که صحنه‌های آخرالزمانی دلنشینی را می‌آفریند، و فرصتی می‌شود تا آنچه از "دولت کریمه منجی موعود" در آیات و روایات شنیده‌اند، را پیشاپیش شاهد و تجربه کنند، و تفسیر آیه (...اَنَّ‌الاَرضَ یَرِثُهَا عِبادِیَ‌الصَّالِحُون/ بندگان نیکوکار من ملک زمین را وارث و متصرف خواهند شد.) (انبیاء_۱۰۵) را به جلو بیاندازند.
یادداشت؛ زینب گودرزی |