|
نگاه زیبای استاد فرشچیان |
|
زن، نقاشی از حقیقت / جلوه‌گری عصمت و شکوه در بوم فرشچیان |
|
|
|
از همان روزی که نقوش آثار استاد محمود فرشچیان، مسیر نگارگری را پیش چشمانم گشود، لطف بی‌بدیل ایشان به شخصیتهای آثارش، مرا شیفته خود کرد. این شیفتگی، اوج گرفت آنجا که “زن” در بوم استاد، تبلوری از “زیبایی، لطافت، حیا و شکوه” میشد؛ گویی او تنها کسی بود که حقیقت این عناصر را در وجود یک “کل” می‌یافت و در آثارش، زن را به سروده‌ای ناگفته از هستی تبدیل میکرد. |
|
|
اولین بار نامش را در کتاب درسی ام دیدم؛ روی صفحات کتاب هنر در کنار تصویری از دیدار حضرت یوسف و یعقوب پیامبر علیهما السلام.
با همان خطوط قلم گیری تکرنگ میشد رفت به عمق احساس آن پدر و پسر؛ از بس زیبا بود و پراحساس!
استاد تمام آثارش اینگونه بود،
روح داشت، جان داشت و عشق!
بین چشمانم و چین و شکنِ نقوش آثارش چنان الفتی برقرار شد که پای مرا به رشته ی نگارگری کشاند. برای من که مدتی کوتاه در وادی این هنر قدم زدم و کمابیش چندین طرح و نقش استاد را از دور و نزدیک چشیده ام، لطف استاد به شخصیتهای آثارش جذبه داشت. اوج این لطف در بازنمایی عناصری همچون "زیبایی، لطافت، حیا، پاکی، شکوه، عصمت، زایندگی و بالندگی" در وجود شخصیت مهم آثار ایشان، یعنی همان "زن" بود!
آری وجود "زن" در آثار استاد محمود فرشچیان، هر بار به گونه ای نو، دقیق و لطیف در آن عناصر هویدا میشد و جلوه گری میکرد.
این حضور و این نمودِ "زن" برای ترسیم حقایق آثارشان هم از لطف ایشان است. این مرد، خوب میدانست که برای ترسیم حقیقت آن عناصر؛ باید از وجود یک کل بهره جست. از وجود یک "زن"!
او ظرفیت این شخصیت مهم آثارش را می شناخت و اگر تا سالهای بعد باز هم اثر می آفرید، باز هم "زن" تبلور احساس لطیف استاد در بیان حقیقت زیبای هستی بود... حقیقتی که در این هیاهوی دنیای ما، کمتر درک میشود و کمتر گفتگو.
حتی کمتر از زبان متفکرین این حوزه که مدعی شناخت وجود زن هستند!
و ایکاش لحظه ای درنگ کنیم و به کلام آثار استاد گوش دهیم...
ایکاش میشد لحظه ای از نزدیک ببینمشان و از ایشان درباره ی این حقایق بشنوم...
استاد فرشچیان عزیز،... من به شما به اندازه ی تمام این حقایق مدیونم. برای مهرتان به هنر ایران اسلامی و برای لطفتان به زن.
نامتان پاینده و وجودتان در جوار خالق زیباییها متنعم باد.
✍️زینب احمدی |