|
|
|
معجزه همدلی؛ وقتی شادی دیگران مثل پاداش برای مغز ما عمل می‌کند |
|
|
|
آیا می‌دانستید مغز شما می‌تواند شادی دیگران را مانند یک پاداش شخصی ثبت کند؟ یافته‌های جدید نشان می‌دهد که همدلی یک ویژگی ثابت نیست، بلکه مانند عضله‌ای است که با تمرین تقویت می‌شود. |
|
|
وبگاه فیز در گزارشی آورده است:
روانشناسان کالج ادبیات، هنر و علوم دورنسایف دانشگاه کالیفرنیای جنوبی به یافته شگفت‌انگیزی رسیدند: همدلی یک ویژگی ثابت نیست؛ بلکه قابل آموزش است.
محققان دریافتند اهمیت‌دادن ما به دیگران، صرفاً به دلیل داشتن تجربیات یا ارزش‌های مشترک با آن‌ها نیست، بلکه به این دلیل است که شادی آن‌ها در مغز ما به‌عنوان یک پاداش عاطفی ثبت می‌شود.
لیور هَکِل (Leor Hackel)، استادیار روانشناسی می‌گوید: این یک پیچش اجتماعی در آزمایش کلاسیک پاولوف (شرطی‌سازی کلاسیک) است. مغز ما ممکن است یاد بگیرد که وقتی کسی خوشحال است، احساس خوبی داشته باشد.
آزمایش جالب محققان
پژوهشگران برای آزمودن این نظریه، آزمایشی طراحی کردند که در آن شرکت‌کنندگان یک شخصیت کارتونی را در موقعیت‌های روزمره (مثل بازی‌کردن یا افتادن از دوچرخه) مشاهده می‌کردند. پس از هر صحنه، عددی روی صفحه نمایش نشان داده می‌شد که نشان‌دهنده سود یا زیان شخصی شرکت‌کننده بود.
به مرور زمان، افرادی که به طور مداوم از شادی شخصیت کارتونی سود می‌بردند، احساسات آن شخصیت را با پاداش مرتبط دانستند. حتی وقتی دیگر پاداشی در کار نبود، این گروه همدلی قوی‌تری با شخصیت نشان دادند و برای دیدن احساسات مثبت آن شخصیت، تلاش بیشتری کردند.
همدلی تا چه حد عمیق می‌شود؟
در آزمایش نهایی، شرکت‌کنندگان باید کارت‌های هدیه دیجیتال را برای شخصیت کارتونی انتخاب می‌کردند. آن‌ها می‌دانستند که آن شخصیت کارتونی کدام هدیه را دوست دارد و کدام را دوست ندارد. گاهی انتخاب هدیه مورد علاقه شخصیت به معنای از دست‌دادن امتیاز شخصی بود؛ با این حال، کسانی که آموخته بودند شادی شخصیت با پاداش مرتبط است ترجیح شخصیت را بر منافع خود مقدم می‌دانستند یا حداقل قبل از انتخاب گزینه خودخواهانه، بیشتر تردید می‌کردند.
کاربردهای واقعی این کشف
محققان می‌گویند این یافته‌ها می‌تواند توضیح دهد که چرا همدلی در محیط‌های مشارکتی مثل کلاس، خانواده یا گروه‌های کاری بیشتر رشد می‌کند: در چنین محیط‌هایی موفقیت یک فرد به نفع همه است؛ اما در محیط‌های رقابتی که موفقیت یک فرد به معنای شکست دیگری است، ایجاد این پیوند عاطفی سخت‌تر است.
یی ژانگ (Yi Zhang)، نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: فهم چگونگی شکل‌گیری پیوندهای عاطفی نه‌تنها به طراحی هوش مصنوعی انسان‌مانندتر کمک می‌کند، بلکه یادآوری می‌کند که همدلی چقدر به محیط اجتماعی ما وابسته است و چگونه می‌توانیم آن را شکل دهیم.
ایرنا
انتهای پیام/م |