کد خبر: 268771                      تاريخ انتشار: 1404/04/24 - 11:10
حجاب و عفاف زنان ایرانی ، نگین اصالت دوران هخامنشی
 
در دوران هخامنشی زنان از چادر یا پارچه‌هایی برای پوشاندن سر و موهای خود استفاده می‌کردند، به خصوص در مجالس رسمی یا در میان طبقات بالای جامعه.
 
نقش برجسته ها و مجسمه های دوران باستان نشان می دهد که پوشش سر و موها پیشینه ی تاریخی دارد. مورخان میگویند پوشش سر (یا همان روسری) در میان زنان با درجه ی بالای اجتماعی بیشتر دیده شده است. در مقابل کنیزان، روسپیان و رقصندگان از پوشش کمتری استفاده میکردند. در کتاب کاراکالپاک آمده است: حضور زنان در سطوح بالای اجتماعی، ارزان در دسترس نبودن، پاک و طاهر ماندن، اعتقادات مذهبی و تامین امنیت، مهم ترین دلایل پوشیده تر بودن لباس زنان در طول تاریخ است .
در دوره کوروش بزرگ، حجاب به معنای امروزی (پوشاندن کامل موها و بدن) وجود نداشت. با این حال، زنان در دوره هخامنشیان لباس‌های بلند و پوشیده‌ای می‌پوشیدند که بخش‌هایی از بدن را می‌پوشاند. زنان در این دوره از چادر یا پارچه‌هایی بلند برای پوشش بدن استفاده می‌کردند. در مجالس رسمی، زنان از تاج و پارچه‌ای نازک که به آن متصل بود نیز استفاده می‌کردند. به طور کلی، در دوره هخامنشیان، پوشش زنان نشان‌دهنده وقار و جایگاه اجتماعی آنها بود و با فرهنگ و باورهای مذهبی مردم آن زمان نیز مرتبط بود.
لباس‌های بلند:
زنان در دوره هخامنشیان لباس‌هایی بلند و چین‌دار می‌پوشیدند که تا روی زمین کشیده می‌شد. این لباس‌ها اغلب از پارچه‌های گرانبها و با نقش و نگارهای زیبا تهیه می‌شدند.
شلوار پاکدامنی:
زنان هخامنشی زیر لباس بلند خود شلواری به نام "شلوار پاکدامنی" می‌پوشیدند که نشان‌دهنده پاکدامنی و نجابت آنها بود.
پوشش سر:

در برخی موارد، زنان از چادر یا پارچه‌هایی برای پوشاندن سر و موهای خود استفاده می‌کردند، به خصوص در مجالس رسمی یا در میان طبقات بالای جامعه.
زیورآلات:
استفاده از زیورآلاتی مانند گردنبند، گوشواره و دستبند در کنار پوشش، نشانه جایگاه اجتماعی زنان در آن دوره بود.
نقش برجسته‌ها:
نقوش برجسته به جای مانده از دوره هخامنشیان، نشان می‌دهد که زنان در آن دوره از لباس‌های بلند و پوشیده‌ای استفاده می‌کردند.
ارتباط با فرهنگ و مذهب:
پوشش زنان در دوره هخامنشیان با باورهای مذهبی و فرهنگی مردم آن زمان نیز مرتبط بود و نشان‌دهنده احترام به سنت‌ها و ارزش‌های جامعه بود.
انتهای پیام/*