کد خبر: 268650 تاريخ انتشار: 1404/04/21 - 10:54
عباس(ع)، بی نظیرترین الگوی وفاداری در تاریخ اسلام
یک استاد حوزه علمیه گفت: بصیرت و تسلیم بودن علمدار وفادار کربلا، عباس بن علی(ع)، یعنی درک عمیق و تشخیص زمان و فرصتها در راه امام حسین(ع).
از خوزستان، مرضیه خورشیدی طی یادداشتی در خصوص ضرورت بصیرت و شناخت عمیق از امر ولایت بیان کرد: وفاداری و سبقت در اعلام وفاداری از برترین ویژگیهای قمر بنی هاشم (ع) است و در تاریخ اسلام نمونههای فراوانی از فداکاریهای او از جمله در روز عاشورا و در داغ دیدن برادران ذکر شده است.
در روایتی، امام صادق (ع) نقل میکند که زیارت حضرت عباس(ع) ثواب زیادی دارد و باید با معرفت و ادب انجام شود. زیارت باید با سلام و درود بر ایشان باشد و در آن معرفت و وفاداری به امام نشان داده شود چرا که او نماینده سیدالشهدا و حجت خدا بر زمین است.
باید با ایمان، وفا و تسلیم در برابر امامان، مسیر حق را طی و از خداوند طلب رحمت و مغفرت کنیم چرا که او رحیمترین است و درهای رحمت او همیشه باز است، مشروط بر توبه و استغفار واقعی.
روز خروج امام حسین (ع) از مدینه در بیست و هفتم رجب، تنها ۷۰۰ سحابی در مدینه حضور داشتند که هیچیک با ایشان همراه نشدند. بصیرت و تسلیم بودن علمدار وفادار کربلا، عباس بن علی(ع)، یعنی درک عمیق و تشخیص زمان و فرصتها که در راه امام حسین(ع) فداکاریهای فراوانی انجام داد و از ویژگیهای برتر قمر بنی هاشم بود.
طبق روایات، امام سجاد علیهالسلام پس از دیدن فرزند حضرت عباس(ع) گریه کردند و با شهادت حمزه سیدالشهدا و جعفر بن ابیطالب فرمودند که روز شهادت امام حسین علیهالسلام سختترین روز بر پیامبر اسلام بود چرا که ۳۰ نفر از اصحاب پیامبر در روز عاشورا شهید شدند و این روز، روزی است که هیچ روزی مانند آن نیست.
امام سجاد همچنین در خصوص نقش فداکاری عباس(ع) روایت کرده اند که فداکاریهای قمر بنی هاشم(ع)، از بزرگترین و سختترین مصیبتها برای پیامبر بوده است.
اگر مردم مدینه در زمان امام حسین علیهالسلام بصیرت داشتند، باید از او حمایت میکردند اما متأسفانه ۷۰۰ صحابی آن زمان یادی از دفاع نکردند و بعدها قیامهایی مانند واقعه حره رخ داد.
در فرازی از ناحیه مقدسه، امام حسین(ع) به عباس بن علی سلام میدهد و بر فداکاری و وفاداری او تأکید میکند.
در دوران کنونی، باید قدر و جایگاه حضرت عباس(ع) را بدانیم و از او درس بگیریم، چرا که فداکاری و وفاداری او نمونهای بینظیر است.
_ نقش امام حسین علیهالسلام در بخشش گناهان
با استناد به آیات قرآن، مخصوصاً آیهای که میگوید خداوند گناهان شرک و ظلم را نمیبخشد، ظلم به خود انسان و حقالناس از جمله گناهانی است که خداوند آنها را نمیبخشد و باید توبه و پشیمانی در مورد آنها صورت گیرد.
توبه در فصل عزای سیدالشهدا فرصت مناسبی است زیرا شب عاشورا و شب توبه است و برکتهای زیادی دارد بهویژه اینکه برخی از لشکریان عمر سعد در شب عاشورا به لشکر امام حسین (ع) ملحق شدند که نشاندهنده فرصت توبه و بازگشت است.
ظلم به دیگران، مخصوصاً حقالناس، عواقب شدیدی در دنیا و آخرت دارد. بر اساس روایات، خداوند در حقالناس بسیار سختگیر است و در قیامت، مجازات آنها شدید است حتی بیشتر از ظلم به خداوند.
به قول امام رضا (ع) اگر انسان حقالناس را جبران نکند، در قیامت با عذابهای سخت روبهرو خواهد شد و باید حق دیگران را ادا کند، چه از طریق جبران مالی، چه با عذرخواهی و توبه.
استغفار، صدقه و اصلاح رفتار از جمله راههای جبران است. توبه باید متناسب با گناه باشد و در مواردی، نیاز است فرد حقالناس را جبران کند تا از عذاب الهی در امان باشد.
باید در زندگی به دنبال اصلاح نفس و جبران خطاها باشیم و از خداوند طلب رحمت و مغفرت کنیم، چرا که خداوند رحیمترین است و درهای رحمت او همیشه باز است، به شرط توبه و استغفار واقعی.
امیر مؤمنان (ع) میفرمایند"یوم المظلوم علی الظالم" روزی است که مظلوم بر ظالم پیروز میشود و این روز در قیامت از روز ظلم سختتر است. همچنین، حضرت در حکمتهای نهجالبلاغه به شدت بر عاقبت ظلم و سرانجام قیامت تأکید دارند، جایی که دستگاه عدالت الهی انتقام میگیرد و ظلم در دنیا و آخرت عواقب شدیدی دارد.
انتهای پیام/*