|
خانه‌ات را حسینی کن، قلب‌ها را زینبی |
|
از آموزش کارگروهی تا انتقال سینه به سینه فرهنگ عاشورا / کارکردهای تربیتی و اجتماعی هیأت های خانگی |
|
|
|
هیأت های خانگی فرصتی کم‌نظیری است که «عبادت»، «تربیت»، «انسجام خانواده» و «تعامل اجتماعی» را زیر یک سقف گرد می‌آورد. |
|
|
ارشاد محسنی سبزه واری دریادداشتی با موضوع حضور خانوادگی در هیأت های مذهبی با محوریت روضه های خانگی نوشت : هیأت ها را نمی توان صرفا یک مراسم مذهبیدانست بلکه آنها «مدرسه‌ای انسانی» هستند که درس‌های همدلی، مقاومت و پیوند نسل‌ها را آموزش می دهند، حضوری خانوادگی در این حریم مقدس ، سرمایه‌ای است که نباید به سادگی از دست داد.
هیئت‌های خانگی، به‌ویژه برای کودکان و نوجوانان، صحنه‌های ملموسِ تربیت غیرمستقیم هستند که در آن فاهیمی مانند «کار گروهی»، «مسئولیت‌پذیری» و «ایثار» را فرا می گیرند . در این هیأت هایی که گاها در ماه های محرم و صفر و در بعضی خانه ها به صورت دائم در روزهای مشخصی از ماه یا هفته برگزار می شود، نسل های جوان در کنار خانواده و سایر آشنایان و گروه هم سالان، «تسلی خاطر دادن» و «احترام به بزرگ‌ترها» را به‌طور عینی می بینند و آ موزش می بینند.
محفل‌های کوچک خانگی، به‌دلیل صمیمیت و فضای غیررسمی، بهترین بستر برای «انتقال سینه‌به‌سینهٔ فرهنگ ناب عاشورا» هستند. کودکان در این هیأت ها بزرگان و اندیشمندانی را می شنوند که هر کدام برای شان درس بزرگی به همراه دارد ، آنها می توانند آزادانه سوال بپرسند و با پرسش و پاسخ عمق واقعه عاشورا را کشف می‌کند. این فضا، برخلاف مراسم بزرگ و گاه رسمی، امکان «پرسش‌گری» و «گفتگوی بین‌نسلی» را فراهم می‌کند.
از طرف دیگر هیئت‌های خانگی «فرصت طلایی» برای تجدید پیوندهای عاطفی هستند. آماده‌سازی نذری، چیدن سفره، خواندن دعا در کنار هم و حتی نظافت پس از مراسم، همگی «کار گروهی خانوادگی» را تمرین می‌دهند. این مشارکت مشترک در امری مقدس، حس «تعلق» و «همراهی» را عمیق‌تر می‌کند.
یکی از کارکرد هیئت‌های خانگی، این است که مراسم مذهبی را «کانال ارتباطی ارزشمند اجتماعی» تبدیل می کند . در این فضا مادرها تجربیات خود را به دختران جوان می آموزند و جوانان و نوجوانان نیز با در فضایی امن، «دوستان هم‌فکر و هم‌مسلک» پیدا کنند.
انتهای پیام/* |