کد خبر: 267922                      تاريخ انتشار: 1404/03/27 - 08:55
رهرو ولایت یا پیرو طاغوت؟
 
مقاومت و مبارزه به خاطر خدا و حفظ دین و بشاشیّت درونی مستقیماً باهم مرتبط هستند و ما ایرانیان مصداق مقاومت فی سبیل الله و بشاشیّت ناشی از آن را در طول تاریخ سرزمین‌مان بارها دیده و تجربه کرده‌ایم.
 
علل و عوامل زیادی در جهت ایجاد حرکت‌های درونی و بیرونی انسان موثر است، بزرگترین عامل درونی، دل، همان دلِ متوجه به خداست و بزرگترین عوامل در اطراف او محرک‌های خارجی است. گاهی برخی محرک‌های خارجی از ما چیزی می‌خواهند که ارتباطی با درون فطری ما ندارد اینجا جبر پیش می‌آید و اختیار معنایی ندارد ضمن اینکه این حرکت ارزشمند نخواهد بود از طرفی خوف و اندوه را نیز به همراه دارد. اما گاهی عامل بیرونی محرک انسان نبوده و او را بالاجبار به جایی نمی‌برد آن هنگامی که می‌گوید: می‌روم آنجا که خاطر خواه اوست. ولو اینکه مسیر خاطرهای او سختی و مشقت به همراه داشته باشد.
حقیقت مطلب این‌است‌که؛ او متوجه ارزش‌های ماندگار شده است و براساس توجهات درونی به سمت آن مقصد حرکت می‌کند و لذا توجه دهنده را دوست می‌دارد بنابرین تمام کنش و واکنش‌هایش به تبعیت آن عامل درونی معطوف است.
«ولی» به معنای اولی به تصرف و صاحب الاختیار و به معنای زعیم و پیشوا همان عامل و خاطرخواه درونی انسانی است که لحظه به لحظه انسان را به سمت مقصود جهت می‌دهد تا انسان با اختیار خود به منافع اصیل طی طریق کرده و به منافعش دست پیدا کند.
مسیری که ولایت برای جامعه خود تعریف می‌کند ضمن ایمان به گزاره‌های ملکوتی و قرآنی «وَیَستَبشِرونَ بِالَّذینَ لَم یَلحَقوا بِهِم مِن خَلفِهِم اَلّا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا‌ هُم یَحزَنون» آن مسیری است که دستور می‌دهد. در بحران‌ها و جنگ‌ها مقاومت داشته باشید و بشارت می‌دهد که عاقبش این‌است‌که خوف و اندوه هم از مؤمن رفع و دفع می‌شود؛ همان بشارتی که شهدا برای ادامه راهشان به ما می‌دهند.
بنابرین مقاومت و مبارزه به خاطر خدا و حفظ دین و بشاشیّت درونی مستقیماً باهم مرتبط هستند و ما ایرانیان مصداق مقاومت فی سبیل الله و بشاشیّت ناشی از آن را در طول تاریخ سرزمین‌مان بارها دیده و تجربه کرده‌ایم؛ زندگی امیدوارنه، حفظ نشاط در حین مقاومت و مبارزه چه در جنگ تحمیلی و دفاع مقدس و چه در مبارزه با آشوب‌های داخلی و فشارهای تحریمی دشمنان و حتی در مقاومت‌ها و مبارزات قبل از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ را بارها مشاهده و چشیده‌ایم. آری به فرموده رهبر معظم انقلاب، جمهوری اسلامی ایران نقشه راه را به همه ما عاشقان مبارزه با صهیونیسم نشان داده است.
غدیر و حبّ امیرالمؤمنین علیه‌السلام همان ارزش‌هایی هستند که خداوند در دل مؤمنین قرار داده است، و این کلمات نورانی که «ولایةُ علی بن ابی طالب حِصنی فَمَن دَخلَ حِصنی أمِنَ مِن عذابی». همان امید به امن و آرامش ناشی از ایمان به ولایت خداست که پیامبر در ولایت علی بن ابی‌طالب نیز می‌داند.
ادامه دهندگان غدیر دریافته‌اند اگر دل به ولایت ندهند وابسته به طاغوت خواهند شد؛ لذا ضمن شکرگزاری از داشتن این نعمت بی‌نهایت، می‌دانند در جنگی قرار گرفته‌اند که شروع کننده‌اش نبوده‌اند اما یقین دارند که در انواع جنگ‌ها این مؤمنین مقاوم بوده‌اند که همیشه ثابت کرده‌اند پیروزمندانه پایان دهنده واقعی جنگ‌ها و تعرّضات هستند؛ لذا امروز با تأسی از پیام صاحب غدیر که در نهج البلاغه فرمود: «جاهِدوا في سبيلِ اللّه بأيْديِکُم، فإنْ لَم تَقْدِروا فجاهِدوا بألسِنَتِکُم، فإنْ لَم‏تَقْدِروا فجاهِدوا بقُلوبِکُم»؛ در راه خدا بـا دسـت‌هاي خود بجنگيد، اگر نتوانستيد با زبان‌هاي خود بجنگيد و اگر باز هم نتوانستيد با دل‌هاي خود بجنگيد!
پشت سر پرچمدار غدیر؛ با حمایت از امامت نایب امام زمان عج با حبّ علی و اولاد علی علیهم‌السلام و با داشتن بغض از دشمنان‌شان ،امیدوارانه با دست، قلم، جان و مال و آبروی‌شان تا پیروزی نهایی مقاومت خواهند کرد.
آری ما وارثان غدیریم و شعار جهانی بودن اسلام را بر پرچم توحید نقش می‌کنیم و به جهانیان می‌نمایانیم که ضمانت و پشتوانه ایران اسلامی را از غدیر گرفته‌ایم و حافظان دین تا روز قیامت خواهیم ماند ان‌شاءالله.
انتهای پیام/*