|
یادداشت |
|
چرایی عدم رغبت جوانان به ازدواج |
|
|
|
حل مسئله کاهش تمایل به ازدواج، نیازمند نگاه بین بخشی و ملی است. تا زمانی که جوان، آینده‌ای روشن، درآمدی پایدار و تصویری امن از زندگی مشترک نداشته باشد، نمی‌توان از او انتظار داشت که دل به ازدواج بدهد. |
|
|
از استان مرکزی؛ در دهه‌های اخیر، شاهد کاهش میل به ازدواج در میان جوانان هستیم؛ پدیده‌ای که ابعاد اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی گسترده‌ای دارد و تأثیرات آن تنها به زندگی فردی محدود نمی‌شود، بلکه در بنیان خانواده، جمعیت و سلامت اجتماعی نیز نقش آفرین است.
دلایل اصلی عدم رغبت به ازدواج؛
مشکلات اقتصادی؛ گرانی مسکن، بیکاری، نبود درآمد پایدار، و هزینه‌های بالای زندگی مشترک از اصلی‌ترین عوامل بازدارنده‌اند. بسیاری از جوانان، حتی اگر تمایل به ازدواج داشته باشند، از پس تأمین ابتدایی ترین نیازهای آن برنمی‌آیند.
ترس از مسئولیت و تعهد بلندمدت؛
در دنیای امروز که سرعت تغییرات و تنوع انتخاب‌ها بالاست، پذیرش تعهد دائمی برای بسیاری از جوانان دشوار شده است. نگرانی از طلاق، مسئولیت فرزندآوری و محدودیت‌های فردی هم مزید بر علت است.
نگرش فرهنگی جدید؛ تغییر ارزش‌ها و اولویت های زندگی، تأکید بر استقلال فردی، لذت‌گرایی، و در برخی موارد، بدبینی نسبت به نهاد خانواده باعث شده برخی جوانان، ازدواج را انتخاب نکنند یا آن را به تعویق بیندازند.
تجربه‌های منفی اطرافیان؛
مشاهده ازدواج های ناموفق در اطراف، طلاق والدین یا دوستان، و مشکلات در زندگی زناشویی دیگران، تأثیر روانی عمیقی بر ذهن جوانان گذاشته و باعث ترس یا بی‌اعتمادی نسبت به ازدواج شده است.
راهکارهای پیشنهادی برای تقویت میل به ازدواج را می توان در ذیل نام برد؛
حمایت اقتصادی هدفمند؛
اعطای وام‌های ازدواج واقعی، تسهیل در خرید یا اجاره مسکن، ایجاد شغل‌های پایدار و کارآمد برای جوانان، از جمله اقدامات اساسی است که باید با نظارت دقیق انجام شود.
ترویج فرهنگ ازدواج سالم؛
رسانه‌ها، نهادهای آموزشی و فرهنگی باید در جهت تبیین اهمیت ازدواج و الگوهای موفق زندگی مشترک، نقش فعالی ایفا کنند و نگاه جوانان به ازدواج را از کلیشه‌های منفی پاک کنند.
آموزش مهارت‌های زندگی و ارتباط مؤثر؛
برگزاری کارگاه‌ها و آموزش‌های پیش از ازدواج در مدارس، دانشگاه‌ها و مراکز مشاوره، کمک می‌کند تا جوانان با واقعیت‌های زندگی مشترک آشنا شده و با آمادگی ذهنی بیشتری وارد آن شوند.
کاهش تشریفات و هزینه‌های ازدواج؛
فرهنگ‌سازی در مورد ساده‌زیستی، پرهیز از چشم و هم‌چشمی و حمایت از ازدواج های کم هزینه می‌تواند فشار مالی خانواده‌ها را کاهش دهد و جوانان را به این امر ترغیب کند.
در پایان باید گفت، حل مسئله کاهش تمایل به ازدواج، نیازمند نگاه بین بخشی و ملی است. تا زمانی که جوان، آینده‌ای روشن، درآمدی پایدار و تصویری امن از زندگی مشترک نداشته باشد، نمی‌توان از او انتظار داشت که دل به ازدواج بدهد. جامعه، خانواده، دولت و خود جوانان باید هم‌زمان در این مسیر گام بردارند.
یادداشت: مریم اصلانی |