|
یادداشت؛ |
|
تنهایی کودکان امروز: سهم پناه و پشتیبان دیروز، کجای خانه ما گم شد؟ |
|
|
|
مانی نه چندان دور، خانه‌ها با شور و هیجان کودکانه خواهر و برادرها نفس می‌کشیدند و آغوش گرم مادربزرگ‌ها، محفل جمعیتی از شادی و صفا بود. اما امروز، در خانه‌های تک‌فرزندی، آیدا بهوندی یادآور می‌شود که ‘گناه این کودک مظلوم چیست؟’ که سهمی از آن پناه و پشتیبان خواهرانه و برادرانه ندارد؟ این یادداشت تلنگری است بر زنگ خطر کاهش فرزندآوری و پیامدهای آن بر صمیمیت خانواده‌ها و آینده جامعه. |
|
|
-همدان آیدا بهوندی در یادداشتی نوشت:در گذشته حال و هوای خانه ها جور دیگری با صفا بود، با وجود سروصدای بچه ها و شور و هیجان کودکی شان ، بازیگوشی و شیرین زبانی هایشان پر از حس و حال خوب و شادی آور بود .
آخر هفته هاوقتی در خانه ی مادر بزرگ را باز میکردی کلی جمعیت کودک و جوان و... به چشم می‌خورد که دور هم در کنار پدربزرگ و مادربزرگ خوشحال و شاد بودند .
ولی امروزه با وجود تک فرزندی و کاهش فرزند آوری دیگر با چنین صحنه ای روبرو نخواهیم شد.
در گذشته هم بازی بچه ها خواهرها و برادر ها و ... بودند ولی حالا کودک تک فرزند هم بازی جز پدر و مادر در خانه ندارد و او در دوران شیرین کودکی اش تنها است.
گناه این کودک مظلوم چیست؟
آیا می‌دانید جمعیت جوان رو به کاهش و جمعیت سالمند افزایش پیدا کرده است، ولی با افزایش فرزندآوری این آمار وارونه خواهد شد و نسل جوان در جامعه بیشتر می‌شود و می‌تواند کمک شایانی به اقتصاد و جامعه و... کند .
پس فرزند آوری نکات مثبت زیادی خواهد داشت که یکی از مهم ترين آن ها استحکام روابط خانواده ها و شادی و نشاط آن ها در زندگی است.
و نکته ی بعدی این است که فرزندان خوشحال تری خواهیم داشت چرا که خواهر و برادر بودن نه تنها حس مسئولیت پذیری را در فرزندان ما تقویت می‌کند بلکه به آن ها یاد می‌دهد که چگونه از خودگذشتگی و فداکاری داشته باشند و رفتار مناسب با خواهر و برادر بعد ها در جامعه و در رویارویی انسان ها به آن ها کمک می‌کند.
و کلام آخر خواهر و برادر داشتن یعنی داشتن پناه و پشتیبان.
انتهای پیام/*
آیدا بهوندی |