|
یادداشت |
|
اهدای عضو؛ بذری از امید، رویشی از زندگی |
|
|
|
هر عضو اهدایی، بذری از امید است که در وجود یک بیمار نیازمند پیوند، کاشته می‌شود و جوانه می‌زند. این بذر، نه تنها زندگی جدیدی را به ارمغان می‌آورد، بلکه یاد و خاطره‌ی فرد اهداکننده را نیز جاودانه می‌سازد. |
|
|
از استان مرکزی شهرستان دلیجان؛ در میانه‌ی هیاهوی زندگی، گاه حادثه‌ای ناگوار، چراغ حیات را خاموش می‌کند. اما در این لحظات تلخ و اندوهناک، فرصتی برای ایثار و فداکاری پدیدار می‌شود؛ فرصتی برای اهدای عضو و نجات جان انسان‌هایی که در انتظار پیوند، روزشماری می‌کنند.
اهدای عضو، تنها یک عمل پزشکی نیست؛ بلکه تجلی انسانیت، عشق و نوع‌دوستی است. اهدای عضو، به معنای بخشیدن زندگی به کسانی است که امیدی به ادامه حیات ندارند. این اقدام خداپسندانه، نه تنها رنج و درد یک بیمار را التیام می‌بخشد، بلکه خانواده و اطرافیان او را نیز از غم و اندوه رهایی می‌سازد.
هر عضو اهدایی، بذری از امید است که در وجود یک بیمار نیازمند پیوند، کاشته می‌شود و جوانه می‌زند. این بذر، نه تنها زندگی جدیدی را به ارمغان می‌آورد، بلکه یاد و خاطره‌ی فرد اهداکننده را نیز جاودانه می‌سازد.
اهدای عضو، فرهنگ ایثار را در جامعه گسترش می‌دهد و به ما یادآوری می‌کند که می‌توانیم حتی پس از مرگ نیز، منشا خیر و برکت باشیم.
اهدای عضو، به ما می‌آموزد که چگونه از داشته‌های خود، برای نجات جان دیگران استفاده کنیم و لبخند امید را بر لبانشان بنشانیم.
بیایید با اهدای عضو، به زنجیره‌ی زندگی متصل شویم و با بخشیدن اعضای سالم خود، به بیماران نیازمند پیوند، فرصتی دوباره برای زندگی ببخشیم.
اهدای عضو، یک انتخاب است؛ انتخابی برای جاودانگی و ماندگاری.
به یاد داشته باشیم که هر یک نفر اهدا کننده عضو، می‌تواند جان چند نفر را نجات دهد و زندگی را به خانواده‌های بسیاری هدیه کند.
یادداشت:مریم حافظی |