|
یادداشت |
|
ولادت امام رضا (ع)؛ تجلی مهر و دانایی در سپهر اسلام |
|
|
|
میلاد آن امام همام، نه‌تنها یادآور برکتی بی‌پایان برای شیعیان و دوست‌داران اهل‌بیت (ع) است، بلکه فرصتی است تا بار دیگر به سیره و سخنان آن بزرگوار تأمل کنیم و درس‌های زندگی‌ساز ایشان را مرور نماییم. |
|
|
از استان مرکزی شهرستان ساوه؛
هشتم ذی‌القعده، فرخنده‌ترین روزی است که خورشید هدایت و کرامت، حضرت امام علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع)، در آسمان امامت طلوع کرد. میلاد آن امام همام، نه‌تنها یادآور برکتی بی‌پایان برای شیعیان و دوست‌داران اهل‌بیت (ع) است، بلکه فرصتی است تا بار دیگر به سیره و سخنان آن بزرگوار تأمل کنیم و درس‌های زندگی‌ساز ایشان را مرور نماییم.
امام رضا (ع)، به‌عنوان هشتمین اختر تابناک امامت، در سال ۱۴۸ هجری قمری در مدینه منوّره دیده به جهان گشودند. ایشان در عصری زندگی کردند که حکومت‌های جور، به‌ویژه مأمون عباسی، تلاش داشتند با ظاهری فریبنده، مشروعیت خود را با حضور امام (ع) تثبیت کنند. اما امام رئوف با حکمت و بردباری، نه‌تنها توطئه‌های دشمنان را خنثی کردند، بلکه با منش کریمانه و دانش بی‌همتای خود، چراغ هدایت را در تاریکی‌های جهل و ستم فروزان نگه داشتند.
سیره امام رضا (ع) سرشار از درس‌های اخلاقی، اجتماعی و علمی است. ایشان با تأکید بر گفت‌وگوی ادیان و احترام به عقاید دیگران، الگویی بی‌بدیل در تقریب مذاهب ارائه دادند.
حدیث سلسله‌الذهب که فرمودند: *«کلمة لا إله إلا الله حصنی فمن دخل حصنی أمن من عذابی»* (کلمه لا اله الا الله دژ من است، پس هر کس داخل این دژ شود، از عذاب من در امان است)، گواهی بر این مدعاست.
امروز، زیارت مرقد مطهر ایشان در مشهدالرضا (ع)، به عنوان بزرگ‌ترین کانون معنوی ایران، میلیون‌ها مشتاق را از سراسر جهان به سوی خود می‌کشاند. این پیوند دیرینه مردم با امام رئوف، نشان‌دهنده عشق بی‌پایان امت به خاندان عصمت و طهارت است.
در این روز فرخنده، بر همه مسلمانان و آزادگان جهان مبارک باد که چنین مولودی را در تاریخ اسلام به خود دیده‌اند. باشد که با تأسی به سیره آن امام همام، در مسیر عدالت، مهربانی و دانایی گام برداریم.
یادداشت:
شادی حسینی |