کد خبر: 216549 تاريخ انتشار: 1404/02/14 - 19:52
یادداشت؛
به یاد کارگران پرتلاش بندر شهید رجایی
آن بندر با آن عظمت، با آن کارگران پرتلاش با چهره‌های آفتاب سوخته مهربان...
استان سمنان؛ اواسط دی ماه ۱۴۰۳ بود و سرمای زمستان.عازم اردویی شدیم از جنس پیشرفت و خودباوری به نام اردوی راهیان پیشرفت بسیج اساتید استان سمنان. مقصدمان بندری زیبا با مردمانی سخت کوش بود در «بندرعباس».
آن شب نم نم بارانی بدرقه‌مان کرد و ما راهی شدیم. تصورمان بازدید از موشک‌ها و پهبادها بود و توان دفاعی این مرز و بوم. هواپیما ساعت هشت صبح در فرودگاه بندرعباس بر زمین نشست. گرمای هوا با استقبال گرم میزبانانمان در بندرعباس و خون‌گرمی مردمان آن دیار مضاعف شد.
سوار اتوبوس شدیم. مسافتی را پیمودیم و به بندر شهید رجایی رسیدیم. جایی که رؤیاهایمان از قدرت نظامی جایش را به واقعیتی دلنشین داد. پیشرفت‌های اقتصادی دریا محور کلید واژه‌ای که رهبری در آن سال تأکید داشتند «اقتصاد دریا محور».
از بدو ورود اتوبوس به محوطه بندر، مسؤول روابط عمومی بندر وارد اتوبوس شد و ضمن خوش آمدگویی در خصوص اهمیت و جایگاه بندر شهید رجایی در منطقه سخن گفت. از تپش‌های اقتصادی‌اش، از امیدهایی که از دل امواج سر بر می آورد.
بازدید ما از بندر چند ساعت به طول انجامید. بندری با عظمت و فعال در بخش‌های مختلف. عزیزانی که مشغول کار و تلاش بودند و پیشرفت‌های علمی و فنی در تجهیزات حمل کانتینرها و جابجایی آنها و بارگیری کشتی‌های تجاری که اغلب تولید داخل بود و کار با آنها جزو مشاغل سخت و زیان آور محسوب می‌شد. صحبت‌های آقای روابط عمومی حس غرور ملی را در ما تقویت کرد.همکاران فنی شگفت زده پیشرفت های تجهیزاتی بودند.همکاران مالی از بُعد صادرات و واردات سخن می‌گفتند. حقوقی‌ها وارد مباحث گمرکی شده بودند. شور و شعفی وصف ناپذیر خستگی ساعت‌ها سفر را از تنمان زدود و دستاورد سفر بارقه‌ای از امید بود که می‌رفت در جان دانشجویان و همکارانمان بنشیند.
چند روز گذشته اما خبری سهمگین فضای کشور را در بر گرفت. آتشی در جانمان به پا شده بود که لحظه به لحظه با شعله کشیدن انفجارهای بندر سوزنده‌تر می‌شد. آن بندر با آن عظمت، با آن کارگران پرتلاش با چهره‌های آفتاب سوخته مهربان همه و همه سوختند و ناباورانه پر کشیدند. مدام چهره رئیس روابط عمومی بندر از جلوی چشمانم می‌گذرد تواضع بی‌نظیرش، تلاش وافرش در معرفی بندر و دستاوردهای آن. نمی‌دانم ایشان در چه وضعیتی به سر می‌برد، اما می‌دانم که این حادثه دلمان را آتش زد. احساساتمان را جریحه‌دار کرد. مادرانی را عزادار و فرزند و فرزندانی را یتیم کرد. روح همه رفتگان قرین رحمت الهی و صبر جمیل رزق بازماندگان و شفای عاجل تقدیر حادثه دیدگان ان شاالله.
به قلم مریم آقایی بجستانی عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان