|
سرمربی مجمع صالحین حوزه حضرت فاطمه(س) بیان کرد: |
|
ایثار از نگاه دین و روانشناسی؛ سه بُعدی که جامعه را به رستگاری میرساند |
|
|
|
نشست تخصصی مربیان حلقههای صالحین حوزه حضرت فاطمه (س) سپاه ناحیه همدان، صحنه تبیین نگاهی عمیق به مفهوم ایثار و نقش آن در تربیت نسل شجاع، حقطلب و ظلمستیز بود. |
|
|
از همدان- حمیده محمدی سرمربی مجمع صالحین حوزه حضرت فاطمه (س) سپاه ناحیه همدان در نشست تخصصی مربیان حلقههای صالحین حوزه حضرت فاطمه (س)، با نگاهی عمیق به مفهوم ایثار، به تبیین ابعاد مختلف این فضیلت اخلاقی پرداخت و بر ضرورت آموزش هدفمند آن به نسل نوجوان تأکید کرد.
وی با اشاره به جایگاه رفیع ایثار در متون دینی، آن را نقطه مقابل «استئثار» و یکی از ارکان کمال اخلاقی و رستگاری انسان دانست.
محمدی در این نشست، ایثار را به سه شاخه اصلی تقسیم کرد: ایثار در مال، ایثار در جان و ایثار در دعا. او با استناد به آیات قرآن و روایات اهلبیت (ع)، ایثار مالی را رایجترین شکل ایثار در متون دینی معرفی کرد و نمونههایی چون بخشش حضرت خدیجه (س) و اطعام یتیم و مسکین توسط اهلبیت (ع) را مصادیق بارز آن دانست. انسان تنها از آنچه مالک حقیقی آن است میتواند ایثار کند؛ نه از اموالی که تحت تکفل اوست.
در ادامه، محمدی به ایثار جان پرداخت و آن را مرتبهای والاتر از ایثار مالی توصیف کرد. او با اشاره به ماجرای لیلةالمبیت و فداکاری امیرالمؤمنین (ع)، شهادت امام حسین (ع)، حضرت عباس (ع) و مدافعان حرم را نمونههایی از ایثار جان در راه حق دانست.
سومین بُعد ایثار، ایثار در دعا بود؛ یعنی مقدم داشتن دیگران در نیایش. محمدی با ذکر نمونهای از دعای حضرت زهرا (س) که ابتدا برای دیگران دعا میکردند، این نوع ایثار را نشانهای از بلوغ روحی و محبت خالصانه دانست.
وی در بخش دیگری از سخنان خود، به آثار ایثار اشاره کرد و گفت: ایثار، برخلاف استئثار که جامعه را به سمت انحصارطلبی و فروپاشی میبرد، موجب انسجام، رشد اخلاقی و رستگاری فرد و جامعه میشود. اسلام، ایثار را در برابر فرهنگ خودخواهی و مادیگرایی قرار داده است.
محمدی همچنین آداب ایثار را برشمرد؛ از جمله اخلاص، علاقمندی درونی، مقدم داشتن نیازمندتر، اهل ایمان و حتی دیگران بر نزدیکان، و برخورد خوش در هنگام ایثار.
در بخش پایانی، او به موضوع مهم «طرحواره ایثارگری» پرداخت؛ الگویی روانشناختی که در آن فرد بهدلیل تربیت نادرست یا تجربههای کودکی، همواره خود را موظف به فداکاری افراطی میداند، حتی به قیمت آسیب به خود. وی با تشریح ریشههای این طرحواره مانند انتظارات افراطی والدین، بیتوجهی به نیازهای کودک و نقشپذیری زودهنگام، بر ضرورت درمان آن از طریق رواندرمانی، تقویت مهارت «نه گفتن» و دوری از روابط ناسالم تأکید کرد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: برای آموزش ایثار به فرزندان، ابتدا باید آنها را شجاع، حقطلب و ظلمستیز تربیت کنیم. ایثار باید از دل امنیت درونی، شناخت احساسات سالم و عشق واقعی بجوشد؛ نه از ترس، عذاب وجدان یا نیاز به تأیید دیگران.
انتهای پیام/ |