|
|
|
اهمیت و جایگاه حضور زنان در روایت گری دفاع مقدس |
|
|
|
از تاثیرات هشت سال دفاع مقدس می توان به حضور زنان در جایگاه های مختلف و نقشی که به آنان محول می شده اشاره کرد ، زنان همانند مردان در جبهه های نبرد نقش آفرینی می کردند و این بعد از زندگی زنان بود که جلوه های دیگری از زنانگی را بعد از انقلاب به تصویر کشید ، و اما خروجی که این تاثیر بعد از جنگ آن را حفظ کرده اهمیت روایتگری زنان همچون مردان از روزهای حضورشان در پشتیبانی جبهه های نبرد بوده است. |
|
|
تهران بزرگ: فاطمه فصیحی کارشناسی ارشد مطالعات زن و خانواده و فعال فرهنگی در یادداشتی به مناسبت آغاز حرکت کاروان های راهیان نور به مناطق عملیاتی جنوب و نقش بانوان در روایتگری دفاع مقدس نوشت: مقاومت هشت ساله ی مردم ایران در برابر رژیم بعث عراق تاثیر عمیقی بر جنبه های گوناگون زندگی شخصی مردم داشته است، این دوران اهمیت بسزایی در فرهنگ و نگرش کشور داشته است . به دلیل همیشه در صحنه بودن مردان و نقش پررنگی که در جنگ داشتند ، نگاه به جایگاه زنان در روایتگری ها و ادبیات داستانی کمی مغفول مانده است .
از تاثیرات هشت سال دفاع مقدس می توان به حضور زنان در جایگاه های مختلف و نقشی که به آنان محول می شده اشاره کرد ، زنان همانند مردان در جبهه های نبرد نقش آفرینی می کردند و این بعد از زندگی زنان بود که جلوه های دیگری از زنانگی را بعد از انقلاب به تصویر کشید ، و اما خروجی که این تاثیر بعد از جنگ آن را حفظ کرده اهمیت روایتگری زنان همچون مردان از روزهای حضورشان در پشتیبانی جبهه های نبرد بوده است. می توان در این بین به ادبیات داستانی که نشان دهنده ی اهمیت و جایگاه حضور زنان در روایت گری دفاع مقدس بوده است، اشاره کرد . زنان در این دوران شجاعانه و همراه با صبوری که از شخصیت های اصلی زنان می باشد ایستادگی کردند .
اما روایت هایی که می توان آن را مهم تر دانست ، روایت هایی است که پس از این هشت سال بیان می شود ؛ زیرا زنان در این دوران مسئولیت های بیشتری را بر دوش خود احساس می کنند. این روایت ها از تجربه های مشقت بار زنان سخن به میان می آورند ، آنان که خانه و کاشانه را رها کرده و گاهی برای حفظ آبرو از جان نیز گذشتند. زنانی که در جوانی بیوه شده و به اجبار در آن دوران مجبور به ازدواج مجدد می شدند ، زنانی که به راحتی می توانستند در آسایش و آرامش در کنار خانواده های خود باشند و بی هیچ دغدغه ای روزگار بگذرانند به خاطر اعتقاد و ایمان خود و برای دفاع از میهن در زمینه های مختلف اعم از پزشکی ، پرستاری و...خدمات ارائه می دادند، اینان تنها جسم خود و به تعبیری خود را نمی بینند، بلکه نیز در گرو خواهش های نفسانی خود هم نیستند . می توان در میان این زنان مادرانی را دید که در فراغ فرزندان اسیر، مفقود و شهید خود جان سپردند . در این میان می توان از یک عشقی سخن به میان آورد ، مصداق بارز آن مردی فقیر است که برای دفاع از میهن این بار زندگی همسر و دخترش را تحت تاثیر قرار می دهد ، این یک عشق عمیق است ؛ باز هم یک زن و یک دختر قربانی این عشق هستند.
نگهداری پرستاران از جانبازان اعصاب و روان به مراتب سخت تر از نگهداری یک جانباز معمولی می باشد ، در این وادی نیز یک پرستار زن صبور می تواند کمک کننده باشد، چه بسا که حتی در خانواده این جانباز طرد شده و به محل آسایشگاه انتقال یافته اما باز هم یک زن پرستار است که نقش کلیدی این روایت گری ها را داراست.نمی توان حضور زنانی که در صحنه ی نبرد ، دوشادوش مردان جنگیده اند را نادیده گرفت ، آری این زنان در جنگ شهرها نیز حضور داشته اند. بدین صورت نمی توان نقش زنان را در صورت بندی جنگ و جریان سازی آن پس از انقلاب را به شمار نیاورد ، حضور زنان در روایتگری ها تاثیر عمیقی داشته و چنین نقش پررنگی که بعدها می توان از رشادت ها و دلاوری های آنان در تربیت نسل آینده کمک گرفت نباید مغفول مانده شود، زیرا توجه نکردن به این جنبه از زندگی زنان و به نحوی ضایع شمردن سهمی که زنان در پیشبرد اهداف هشت سال دفاع مقدس داشته اند به هیچ وجه قابل چشم پوشی نیست؛ چنین نقش پررنگی در جهت پیشبرد اهداف جامعه و اتصال آن به یک جامعه مهدوی نیز موثر می باشد. |