|
روانشناس کودک مطرح کرد |
|
تاثیرگذاری تجربیات کودکی و سبک فرزند پروری والدین بر شکل گیری شخصیت |
|
|
|
زینب محمدی گفت: امروزه بر نقش هر دو به یک اندازه تاکید می شود و هیچ یک بر دیگری برتری ندارد اما آنچه مسلم است این است که تجربیات کودکی و سبک فرزند پروری والدین بر شکل گیری شخصیت تاثیر عمده و به سزایی دارد. |
|
|
از استان مرکزی؛ همزمان با هفته کودک، خبرنگار خبرگزاری زنان ایران در دلیجان با زینب محمدی روانشناس کودک و مشاور هسته اداره آموزش و پرورش شهرستان دلیجان به گفتگو پرداخته است.
زینب محمدی روانشناس کودک با اشاره به اهمیت دوران کودکی در شگل گیری شخصیت گفت: بدون شک یکی از مهمترین و موثرترین دوران زندگی آدمی دوران کودکی است. دورانی که در آن شخصیت فرد پایه ریزی شده و شکل می گیرد.
وی ادامه داد: امروزه این حقیقت انکار ناپذیر به اثبات رسیده است که کودکان از همان ابتدای تولد نه تنها به توجه و مراقبت جسمانی نیاز دارند، بلکه این توجه باید همه ی ابعاد وجودی آنها شامل رشد اجتماعی، عاطفی، شخصیتی و معنوی را نیز در برگیرد.
این روانشناس کودک بیان کرد: براساس نظریه زیگموند فروید، نقش دوران کودکی در شکل گیری شخصیت را انکار ناپذیر دانسته تا جایی که این نظریه پرداز معتقد است، زندگی فقط ۵ سال اول کودکی است و بقیه آن نشخوار زندگی است.
وی افزود: این جمله بسیار پر مفهوم، بدین معناست که شخصیت انسان در ۵ سال اول، شکل می گیرد و بقیه سال های زندگی بازتولید تجربیات گذشته است. مفهومی که فروید، از آن به عنوان اجبار تکرار یاد می کند اگرچه تجربیات کودکی و تربیت، نقش عمده ای در شکل گیری شخصیت کودک دارد، اما این تمام ماجرا نیست.
محمدی تصریح کرد: نیروهای زیستی و در یک کلام ژنتیک نیز در شکل گیری شخصیت موثر است. کودکی را تصور کنید که با ژن اضطراب به دنیا آمده است و به لحاظ ژنتیکی مستعد ابتلا به اختلالات اضطرابی است. اما این محیط است که تعیین می کند کودک این ژن را در آینده بروز دهد یا خیر.
این‌روانشناس کودک گفت: به عبارت ساده تر، تربیت والدین و سبک فرزند پروری آن ها، پیش بینی کننده ابتلای این کودک به اختلالات اضطرابی است. والدینی که بازدارنده هستند و خود از اختلالات اضطرابی رنج می برند، بیشتر احتمال دارد این الگوی اضطرابی را درکودک پرورش دهند و ژن اضطراب را در او فعال کنند.
وی در ادامه افزود: پس اگر بخواهیم در مورد اهمیت دوران کودکی صحبت کنیم، نقش دو عامل عمده در شکل گیری شخصیت پر رنگ میشود؛ طبیعت "نیروهای زیستی" در برابر تربیت "محیط".
محمدی در پایان خاطرنشان کرد: امروزه بر نقش هر دو به یک اندازه تاکید می شود و هیچ یک بر دیگری برتری ندارد اما آنچه مسلم است این است که تجربیات کودکی و سبک فرزند پروری والدین بر شکل گیری شخصیت تاثیر عمده و به سزایی دارد.
خبرنگار: مریم حافظی |