|
گفت وگو با تنها بانوی راننده مسیر بجنورد_آشخانه / اصلانی: آرزو دارم با خرید مایشن ، مسافرانی به کربلا ببرم/ |
|
بانوان این سرزمین همواره پرتلاش با حفظ جایگاه و ظرافت های زنانه دوشادوش مردان فعالیت داشته اند این بار به سراغ یکی از بانوان شهرستان اسفراین رفتیم که مدتی است در جاده بجنورد به آشخانه مسافران را به مقصد می رساند وی که سال 97 به عنوان راننده نمونه آژانس بانوانی اسفراین تقدیر شده است تا چند صباحی دیگر گواهی نامه پایه یک خود را نیز می گیرد . |
|
فاطمه اصلانی متولد سال ۱۳۶۴ با ۳۷ سال سن و دو فرزند، تنها راننده خانم در جاده خراسان شمالی است.
این بانوی اسفراینی در ابتدا از علاقه خود به رانندگی صحبت کردند: من از کودکی به ماشین و رانندگی علاقه داشتم و همانطور که همیشه برای خودم هدفهایی را تعریف میکنم و تا به نتیجه نرسانم، از آن دست نمیکشم، رانندگی را هم با اینکه خیلی از آشنایان در ابتدای راه مرا سرزنش میکردند و مورد تمسخر برخی افراد بودم، این باعث نشده روحیهام را از دست بدهم، با جدیت ادامه دادم و ثابت کردم که من میتوانم.
وی افزود: نیاز من به داشتن شغل و تأمین هزینه دو فرزندم باعث شد که خیلی جدی به این راه فکر کنم و تنها هدفم از اینکه گواهینامه گرفتم، رانندگی و کسب درآمد از این طریق بود.
وی در پاسخ به این پرسش که از چه سالی شروع به فعالیت حرفهای کردید گفت: گواهینامه پایه سه را در سن ۲۴ سالگی و سال ۸۹ گرفتم، علاقه به رانندگی و ماشینهای سنگین باعث شد، بلافاصله بعد از پایان دو سال، یعنی سال ۹۱ برای دریافت گواهینامه پایه دو اقدام کردم و در آژانس بانوان مشغول فعالیت شدم.
بعد از دریافت پایه دو که با وجود سرزنشها و تمسخرهای اطرافیان موفق به دریافت آن شدم، با هزینه شخصی اقدام به ثبتنام در بیمه تأمین اجتماعی کردم و بر اساس هدفی که قبلاً برای خودم تعیین کرده بودم میخواستم بعد از دو سال پایه یک را هم اقدام کنم که مشکلات شخصی باعث شد، این مهم به تأخیر بیفتد، در حال حاضر برای پایه یک اقدام کردم که بهزودی با توکل بر خدا آن را نیز دریافت خواهم کرد.
اصلانی گفت: سالها با مدرک پایه دو راننده آژانس بانوان در سطح شهرستان بودم، ولی در حال حاضر به مدت هشت ماه است که در مسیر جاده بجنورد_آشخانه رانندگی میکنم.
با همراهی همکارانی که آنجا هستند تاکنون هیچ مشکلی بهعنوان یک خانم (که شاید از دید جامعه، کارکردن در این شرایط سخت باشد) نداشتهام، و گاهی پیشآمده که خط شلوغ بوده یا نفر آخر صف بودهام، همکاران نوبت خود را به من دادهاند تا به تاریکی جاده برخورد نکنم.
اولین ماشین را در سال ۹۲ با وامی که از بسیج و کمیته امداد تهیه کردم خریدم و در حال حاضر با فروش ماشین قبلی و وامی که از کمیته امداد به من تعلق گرفت، تاکسی زرد را خریدم.
در سال ۹۷ بهعنوان راننده نمونه آژانس بانوان در شهرستان تقدیر شدم.
وی از مشکلاتی که در این مسیر برایش وجود داشته گفت و از مسئولین خواست: برای تهیه اتوبوس با مدرک پایه دوم نیز میتوانم اقدام کنم؛ ولی با مراجعه به ادارات و نهادهای مختلف با سنگاندازیها و پاسخهایی مثل، باید سرمایه داشته باشید مواجه شدهام، من از دیگران انتظار کمک مالی ندارم تنها درخواست من این است که وام برای خرید کامیون و اتوبوس و یا کمکهزینه خرید آن را برای من فراهم کنند.
اصلانی از برخی چالشهای شغلی بانوان در جامعه گلایه کرد و ادامه داد: یک خانم در جامعه باید شأن خود را در هر کاری حفظ کند، و به دیگران اجازه ندهد نسبت به او فکر یا دیدگاه غلطی داشته باشند، به شخصه همیشه سعی کردم از لحاظ پوشش، اخلاق و رفتار طوری در جامعه حاضر باشم که با برخورد ناشایست دیگران روبرو نشوم.
من از کودکی به رانندگی و کارهای فنی علاقه داشتم و با تشویق خانواده و همراهی آنان توانستم به این راه ادامه دهم، یکی از مشوقهای اصلی من در این مسیر خواهرم و همسر خواهرم هستند که همیشه به کارم ایمان داشتهاند و به دیگران نیز تأکید میکنند.
آرزو دارم بعد از خرید ماشین، بعضی از آدمهای خاص زندگیام را به سفر کربلا ببرم.
وی از امیدواریها و دلخوشیهای زندگیاش تعریف کرد و افزود: چون من خودم پدر و مادرم را خیلی زود از دست دادهام، و زندگی سختی را پشت سر گذاشتهام میخواهم تلاش کنم که فرزندانم در کار و زندگی موفق باشند.
وی از اتفاقات خوب و بد این راه خاطرهای را تعریف میکند که: من قبل از اینکه بخواهم راننده باشم، در یک شرکت خدماتی مشغول بودم همیشه در راه بازگشت به دوستم که در مغازهای کار میکرد میگفتم من میخواهم گواهینامه بگیرم و راننده شوم، دیگران که این را شنیده بودند، و من را میشناختند باحالت تمسخر میگفتند برای رانندگی باید سرمایه و ماشین داشته باشی و من در جواب آنها همیشه میگفتم من پایه ۳ که سهل است پایه دو و پایه یک را هم راحت خواهم گرفت، الان که نسبت به من شناخت پیدا کردهاند میگویند، خانم اصلانی هر کاری را که اراده کند حتماً انجام خواهد داد.
انسان باید به خدا توکل کند و برای خودش هدف داشته باشد، هدفهای خود را روی برگه بنویسد، و اگر برای رسیدن به آنها تلاش نکند موفق نخواهد شد.
خبرنگار - رضا زاده
انتهای پیام/* |