|
دلنوشته / زهرا علیزاده استاد دانشگاه |
|
شکر که در مسیر زیبایی طی طریق کردم ! |
|
|
|
در سال ۱۳۸۵به عنوان هیات علمی وارد دانشگاه شدم،اکنون که سالها می‌گذرد همیشه شکر بر لب و حمد بر دل دارم که در این مسیر زیبا طی طریق کرده ام. |
|
|
به گزارش زنان نیوز از بوشهر، ۱۲اردیبهشت سال‌روز بزرگداشت آیت الله مطهری و روز معلم است، روزی که فرصت فراهم کرده تا حرف دل معلمان را به گوش جان بشنویم؛ دل نوشته ای از زهرا علیزاده استاد دانشگاه به دست ما رسیده که سراسر خواندنی است؛ دلنوشته اینگونه آغاز می‌شود: همیشه شنیده بودم معلمی شغل انبیاست؛ همیشه شنیده بودم معلمی حرفه نیست هنر است. همیشه شنیده بودم معلمی عشق است.
به ما گفته بودند معلم میسوزد تا هنرش را به همه بیاموزد؛ به ما گفته بودند معلم پدر و مادری دیگر است برای فرزندان آدمی
سالها دیده بودم معلمانی را که نجیبانه در کلاس های درس همپای دانش آموزان زندگی می کردند سالها دیده بودم فرشتگانی راکه متواضعانه مشق عشق می‌کردند به گوش جان انسانی. با چنین پیشینه ای کاملا آگاهانه و خودخواسته و البته خدا خواسته قدم در این راه نهآدم به امید خیر دنیا و اخرت، به طمع به چنگ آوردن رضایت آفریدگار؛ می شد فهمید که راه سخت است و طاقت فرسا اما تصور زیبایی مقصد اراده ها را راضی می‌کرد.
در سال ۱۳۸۵به عنوان هیات علمی وارد دانشگاه شدم و در دانشگاه های متعدد از جمله دانشگاه آزاد اسلامي و دانشگاه خلیج فارس و دانشگاه علوم پزشکی و دانشگاه پیام نور دل دادم به دل های پاک انسان هایی که هنوز جوان بودند و اول راه، خالص بودند با اراده هایی که قرار بود آنها را در کارزار زندگی همراهی کند.
اکنون که سالها می‌گذرد همیشه شکر بر لب و حمد بر دل دارم که در این مسیر زیبا طی طریق کرده ام.
و آخر دعوانا آن الحمدلله لله رب العالمین |